In de Marokkaanse stad Rabat is Donald Hillebregt zojuist derde geworden bij de ATU Triathlon African Cup Marokko. Jony Heerink finishte ook vooraan op een vierde plaats. In haar geval moest er wel een foto-finish aan te pas komen, maar die werd in haar nadeel beslist. De mannenrace werd gewonnen door de Oostenrijker Tjebbe Kaindl in 1:44:36 met de Fin Henrik Goesch op de tweede plaats. Bij de dames was de Duitse Nina Eim met 2:01:33 de snelste, gevolgd door de Ierse Carolyn Hayes en de Roemeense Antoanela Manac.

(tekst gaat verder onder de foto)

De kopgroep bij het fietsen. (Foto: aageleverd)

Hillebregt kwam met de eerste groep uit het water en had bij fietsen dan ook meteen de aansluiting bij de voorste groep. Dit betekende voor Hillebregt dat de race bij het lopen beslecht moest worden. Met een looptijd van 31:41 op tien kilometer liep hij naar een knappe derde plaats.
,,Het zwemmen in de rivier had een beetje een interessante start. Een Duitser sprintte gelijk gigantisch weg en ik zat tussen hem en een groepje van zes man achter me. Ik heb toen besloten me terug te laten zakken in de groep en kwam daarmee uit het water. Het was een mooie groep bij het fietsen, al was er geen super samenwerking, maar genoeg om de rest zo’n 40 seconden voor te blijven. Ik had vervolgens geen heel goede wissel, maar was wel met drie man vooraan weg bij het lopen. Dat was nieuw voor me, lopen voor het podium. We liepen met zijn drieën tot de Fin er ineens een versnelling in gooide. Ik had toen een achterstand van tien seconden. Gelukkig werd dat niet groter, maar ook niet kleiner. De tweede groep kwam wel dichterbij, maar niet genoeg.”

(tekst gaat verder onder de foto)

Hillebregt in de kopgroep. (Foto: aangeleverd)

Jony Heerink haalde met een vierde plaats het podium nét niet, de foto-finish om de derde plek bleek helaas in haar nadeel. Toch was Heerink enthousiast over haar race. ,,Ik had een goed zwemonderdeel, mede omdat er met een wetsuit gezwommen mocht worden. Ik kon goed in de voeten mee en was ook na 700 meter niet kapot. Er was best wat stroming en moest er in het laatste stuk zwemmen toch af. Op de fiets kwam het veld weer samen, op een dame na dan. Het was tijdens het fietsen een soort wachten tot het lopen los zou gaan. Ik had een goede tweede wissel en was vroeg weg, maar iedereen kwam me kneiterhard voorbij. Later kon ik nog twee meiden inhalen, waarvan er eentje nog af moest. Uiteindelijk was de andere me op de finish net voor: het verschil was 8 milliseconden.”