Na drie longontstekingen – precies een jaar geleden – besefte Dennis Ouwerkerk dat er ‘iets’ niet klopte. Zijn vermoeden bleek juist en na een CT-scan kwam er duidelijkheid: een kwaadaardige tumor in zijn linkerlong, die operatief verwijderd moest worden. Een intensief hersteltraject en twaalf maanden later maakt Ouwerkerk zich inmiddels op voor Ironman 70.3 Duisburg, waar hij volgende week samen met KiKa Extreme aan deelneemt. “Dat ik zelf kanker heb gehad, is voor mij zeker een extra beweegreden om nog een keer voor KiKa Extreme te racen.”

Terug in de tijd. Eind 2020 spraken we ook met Ouwerkerk. Toen was hij zich aan het voorbereiden op Ironman 70.3 Westfriesland, waar hij in de zomer van 2021 mee heeft gedaan. Ook toen zette hij zich in voor KiKa Extreme, haalde hij een enorm bedrag voor het onderzoek naar kinderkanker op, zette een geweldige tijd neer (“6:03:52 uit mijn hoofd”) én besefte hij dat hij dit vaker wilde doen. Volkomen begrijpelijk, maar in het licht van afgelopen jaar bezien haast ironisch sprak hij toen de hoop uit zelf nooit te maken te krijgen met kanker, laat staan zijn toen pasgeboren baby. Maar nu is Ouwerkerk de afgelopen maanden dus door een rollercoaster aan emoties gegaan.

‘Ik was direct strijdlustig’

“Ik had altijd gedacht dat mijn wereld zou instorten bij een diagnose, maar dat is uiteindelijk meegevallen. Al heel snel toen ik hoorde dat ik kanker had, had ik het besef dat ik dit móest overleven. Voor mijn kinderen (Ouwerkerk verwelkomde net voor zijn diagnose een tweede kind, red.) en voor mijn vrouw. Ik was direct strijdlustig.” Daarbij had Ouwerkerk het geluk dat hij een zeer zeldzame vorm van kanker had, die slechts vijftig keer per jaar in Nederland wordt gediagnosticeerd, maar die goed behandelbaar is. “Ze hebben de linker onderkwab van mijn long verwijderd, een gedeelte van de lymfeklier daaromheen weggehaald en toen was ik meteen schoon.”

Met een verminderde longcapaciteit, begon Ouwerkerk zo snel mogelijk met wandelen – op advies van zijn longarts – om zo aan zijn herstel te werken. “Maar binnen drie weken had ik alle podcasts die ik wilde luisteren wel gehad en was ik daar ook wel weer klaar mee. Ik begon toen met kleine stukjes joggen.” Toch was het nog niet over met de ellende, want niet veel later liep de gretige gymdocent een infectie op, waardoor hij opnieuw aan zijn longen moest worden geopereerd. En opnieuw werd er een stuk van de long afgehaald. “Toen had ik nog ongeveer zeventig procent longcapaciteit over.”

‘Ik had dit doel nodig om mezelf een schop onder de kont te geven’

Wat bleef was echter de drive van Ouwerkerk om iets van het leven te maken én zijn sportieve doelen te realiseren. Ironman 70.3 Maastricht werd het doel voor 2023 en al snel werden de trainingen weer opgepakt. “Mijn arts zei dat het ‘niet onmogelijk’ zou zijn. Mij heeft het in ieder geval enorm geholpen om een doel te hebben. Zeker in het begin, toen ik vaak voor pampus op de bank of in bed lag, had ik dat doel nodig om mezelf een schop onder de kont te geven.”

Daarna kwam er nog een kleine tegenslag, want Ironman 70.3 Maastricht bleek niet door te gaan. KiKa Extreme wist een mooi alternatief te vinden in Ironman 70.3 Duisburg, maar die wedstrijd had niet direct de voorkeur van Ouwerkerk. “Ik had daar in eerste instantie een beetje de pest over in. Fietsen is écht mijn ding, maar klimmen kan ik niet zo goed. Daarom leek Maastricht me wel een hele mooie uitdaging om uit mijn comfortzone te stappen. En nu werden we ineens in het ‘fucking Ruhrgebied’ gedropt. Maar, toen ik me beter in de wedstrijd begon te verdiepen, bleek dat ‘ie echt goed georganiseerd is en een heel snel parcours heeft. Dat is wel erg tof. Daarnaast vind ik het geweldig om – als echte voetballiefhebber – te finishen in het voetbalstadion. Uiteindelijk ben ik blij met Duisburg.”

Tekst gaat verder onder afbeelding

Dennis Ouwerkerk is klaar om weer te strijden (Foto: aangeleverd)

‘Sterkere atleet dan twee jaar geleden’

Misschien nog wel het meest wonderbaarlijk; Ouwerkerk zegt nu een sterkere atleet te zijn dan voor zijn operaties. “Toen ik in mijn ziekenhuisbed lag, zei ik tegen mezelf dat ik echt niet mocht nadenken over een bepaalde finishtijd. Maar ik ga zó snel vooruit nu; ik fiets vele malen sneller dan twee jaar geleden, loop sneller dan twee jaar geleden en zwem zelfs beter. Ik wil sowieso onder de zes uur finishen, maar als ik naar mijn waardes kijk, zou ik eigenlijk onder de 5:45 moeten kunnen uitkomen. Als dat gebeurt, spring ik een gat in de lucht.”

Een emotionele finish gaat het ongetwijfeld worden, wanneer Ouwerkerk over anderhalve week over de streep in Duisburg komt. “Ik ben redelijk nuchter, maar toen ik eerder dit jaar over de finish kwam van de CPC Loop Den Haag (halve marathon, red.), was dat heel bijzonder. Ik heb gehuild als een kleuter. Dat zal vast in Duisburg ook gebeuren. Daar wil ik ook echt het boek dichtdoen, deze periode afsluiten en zeggen: ‘het is over’.”

Tekst gaat verder onder afbeelding

Dennis Ouwerkerk in het ziekenhuis (Foto: aangeleverd)

Astronomisch bedrag opgehaald, kameraadschappen voor het leven

Ouwerkerk is door het afgelopen jaar een ander mens geworden. “Een stuk dankbaarder. Ik maak me niet zo snel meer druk, waardeer kleine dingen meer en neem niks meer voor lief. Ik ben een tijd bang geweest dat ik alles kwijt zou raken. Ook heb ik me heel goed beseft dat het bizar is dat een kind deze ziekte ook kan krijgen. Ik heb heel veel nachtmerries gehad. Dan zat ik wéér in de ziekenhuiskamer met een arts, maar kreeg ik te horen dat mijn kinderen kanker hadden. Ik zat er dan dus bij als vader. Die nachtmerrie heeft mij helemaal gek gemaakt. En dat is écht een beweegreden om me te blijven inzetten voor KiKa Extreme.”

Met succes doet Ouwerkerk dat in ieder geval, want samen met een vriend – Daan Crombach – vormt hij het team ‘Haagsche Strijders voor KiKa’ en samen haalden ze het astronomische bedrag van bijna dertigduizend euro op. “Dat is geweldig. Ik doe dit omdat het een geweldig goed doel is, maar ook omdat het een hele bijzondere ervaring is om met andere atleten te delen. Twee jaar terug ontstond er een soort kameraadschap en ik heb er echte vriendschappen aan over gehouden. Dus ja, ik wil zeker weer mijn steentje bijdragen.”