Welgeteld vier dagen geleden won ze Ironman Maastricht. Een mooie, maar toch wel onverwachte winnares: Els Visser. Er is veel over haar heen gekomen de afgelopen dagen. Ontelbare berichtjes, interviewverzoeken en mogelijke sponsoren die contact met haar proberen te leggen. Vanaf een terras in Heerlen vertelt Visser over de ‘grote, roze wolk’ waar ze momenteel op zit.
,,Er komt zoveel op me af”, steekt ze direct van wal. ,,Gisteren ben ik de hele dag bezig geweest met berichtjes beantwoorden. Mijn inbox is helemaal ontploft. Elke keer zie ik weer nieuwe foto’s en video’s langskomen. Ik heb gewoon geen tijd om op alles te reageren. Volgende week zal alles wel wat rustiger worden en hoop ik alles een beetje bij te kunnen werken. Nu probeer ik er zoveel mogelijk van te genieten.”
(tekst gaat onder foto verder)
Visser stond tijdens het interview op het punt een scootertje te huren. Samen met een vriend wilde ze eigenlijk door Limburg gaan fietsen, de boel even lekker de boel laten en een dagje niet met alles rondom Ironman Maastricht bezig zijn, maar er stond wat te veel wind en dus werd het ‘de makkelijke weg’. ,,De afgelopen dagen heb ik al wel lekker losgetraind. Ik voel me in principe prima, een beetje last van mijn kuiten hooguit. Ik heb al een paar keer rustig gezwommen, zelfs een keertje gelopen.”
Dat Visser Ironman Maastricht zou winnen, had vrijwel niemand verwacht. De Utrechtse zelf ook niet. Zelfs tot vijfhonderd meter voor de finish – haar voorsprong was toen nog steeds ruim vier minuten – geloofde ze eigenlijk niet dat ze de overwinning op zou eisen. ,,Ik dacht dat ik nog kramp kon krijgen. Zou kunnen struikelen over een stoeprandje. Het wilde er gewoon niet in dat ik zou winnen. De voorfietser begon al een high five te geven en ik dacht alleen maar ‘waarom doe je dat nou? ik heb nog niet gewonnen.’ Ik bleef maar achterom kijken en dacht dat Yvonne (Van Vlerken, red.) nog wel zou komen.”
Maar dat gebeurde dus niet. Zoveel was voor iedereen, behalve voor Visser dus, al een aantal kilometer eerder duidelijk. Eenmaal op het rode tapijt zag Visser naast de honderden toeschouwers ook haar vriendinnen staan. Ze hebben haar de hele dag gevolgd. Een innige omhelzing volgde. ,,Zelfs vriendinnen die vooraf zeiden dat ze niet konden komen, stonden er allemaal. Zo bijzonder vind ik dat. En zo typisch. Zij zijn m’n grootste fans. Wat ik ook doe, winnen of verliezen, in hun ogen is het altijd goed. Alleen daarom was dit al een extra mooi feestje. Dat ik zo kon racen, waar zij allemaal bij waren: dat is gewoon geweldig.”
(tekst gaat onder foto verder)
Na de finish en alle interviews dook Visser dan ook met haar vriendinnen het terras op. ,,Hebben we champagne gedronken om het te vieren. Om 11 uur ben ik nog even naar de finish geweest om de laatste deelnemers hun medaille te overhandigen. Het was leuk om toen nog even met de organisatie te kletsen en ik mocht nog een keer een rondje over het rode tapijt om nogmaals te finishen. Het besef dat ik had gewonnen was er op zich wel vanaf het moment dat ik de eerste keer over de finish kwam, maar zo laat in het stadion kwam het toch nog wel een beetje extra binnen.”
Uiteindelijk was Visser laat thuis, was haar vader nog zo lief om haar toen pijnlijke kuiten te masseren en ging ze uiteindelijk rond half 2 slapen. ,,Dat ging eigenlijk prima. Eerst nog even alle social media gecheckt, maar vervolgens tot een uurtje of 7 geslapen. Rustig opgestaan, een beetje gaan lostrainen en daarna de prijsuitreiking.”
Die avond, de maandag na de race dus, was Visser onder andere te zien op het RTL 4-nieuws van half 8. ,,Zeer bijzonder om mee te maken. Hart van Nederland komt me nog interviewen, dus dat zijn hartstikke gave dingen. Voor mij is dit ook wel een mooi moment om leuke dingen aan te gaan, dus daar probeer ik wel een beetje op in te spelen. Leuke interviews, de sport promoten en mezelf in de picture zetten. Ik merk ook dat sponsoren direct meer geïnteresseerd zijn. Afgelopen jaar ben ik ook wel eens benaderd door mensen, maar dan vonden ze me uiteindelijk toch niet interessant genoeg. Nu ik op plaats 1 ben gefinisht is dat toch een beetje anders.”
(tekst gaat onder foto verder)
Visser vertelt het nuchter. Eigenlijk precies zoals we haar ook voor de race zagen. De overwinning lijkt haar niet te hebben veranderd. Met beide benen op de grond, open en enthousiast vertelt ze haar verhaal. Volgende week vertrekt ze weer richting Zwitserland voor een volgend trainingsblok en in september wil ze starten bij Challenge Almere-Amsterdam. ,,Dat lijkt me een mooie wedstrijd om er nog achteraan te plakken.” Dat Visser het daar opnieuw op zal nemen tegen onder andere Van Vlerken, vindt ze alleen maar mooi. ,,Ik ga gewoon mijn eigen ding doen, precies zoals ik dat hier heb gedaan. Misschien is ze in Almere beter dan ik. Dat zie ik dan wel weer. Ik wil gewoon een mooie race neerzetten en ervan genieten.”
Hieronder nogmaals de videoreactie van Visser toen wij na de finish direct met haar spraken:
De voormalig trainer van Visser, Eric van der Linden, maakte onderstaand videoverslag van haar race:
