Ironman kondigde eind 2017 een nieuw kwalificatie-systeem aan voor de pro’s voor de Wereldkampioenschappen Ironman en Ironman 70.3 (seizoen 2019, red.). Nu het seizoen van start is gegaan en de eerste grote wedstrijden met veel pro’s aan de start eraan komen, nemen we het systeem nog eens door. We kijken zowel naar de positieve als negatieve punten en ook naar hoe het het startveld van Ironman Hawaii mogelijk gaat beïnvloeden.

Zo werkt het 

Het kwalificatiesysteem voor de pro’s gaat heel erg lijken op dat van de Age Groupers. Per race is er voor zowel de pro vrouwen als de pro mannen minimaal één slot beschikbaar. Als de winnaar al een slot heeft of deze niet wilt, krijgt de nummer twee het. Als de nummer twee al een slot heeft, gaat hij naar de nummer drie, enzovoorts.

Er is echter een aantal punten dat het systeem toch iets ingewikkelder maakt. De Wereldkampioen krijgt automatisch een plekje voor de komende vijf jaren nadat hij gewonnen heeft. Het podium van Ironman Hawaii (en het WK Ironman 70.3) krijgt automatisch een slot voor het volgende jaar. Daarnaast is de Wereldkampioen Ironman 70.3 automatisch gekwalificeerd voor Ironman Hawaii en andersom. Hiervoor moeten de atleten wel een zogenaamde ‘validating race’ afwerken, waarin ze de betreffende afstand in dat jaar moeten volbrengen. Alle andere atleten moeten ieder jaar opnieuw een plekje veroveren. Dit ging overigens al halverwege 2018 in.

Voor de Ironman 70.3 races is er per geslacht één slot te verdienen voor de pro’s. Bij regionale kampioenschappen zijn dat er twee. Er zijn zowel bij de mannen als de vrouwen 85 plekken beschikbaar voor de wereldkampioenschappen.

Wat Kona betreft is er per race, per geslacht eveneens één slot beschikbaar en twee bij de regionale kampioenschappen. Daarnaast zijn er ‘floating slots’ die Ironman naar willekeur kan toekennen, meestal aan grotere races. Deze slots kunnen verdeeld worden tussen mannen en vrouwen, maar ook allemaal naar de heren óf de dames gaan, afhankelijk van het aantal mannen of vrouwen aan de startlijn. Er zijn in totaal 100 slots.

(tekst gaat verder onder de foto)
Patrick Lange wint Ironman Hawaii en is voor de komende vijf jaar verzekerd van een slot op Hawaii. (Foto: 3athlon.nl)

The Good

  • Bij het oude kwalificatie-systeem, waarin atleten punten moesten verzamelen om een startplek voor een WK te verdienen, was het ‘teveel racen’ een probleem. Zelfs een aantal van de beste atleten kwam vermoeid aan de startlijn in Kona, waar de prestaties onder leden. Dit systeem zou dat kunnen voorkomen.
  • Statistisch gezien raceten de vrouwen die in Kona aan de start stonden meer races dan de mannen. Dit kwam doordat er minder slots beschikbaar waren voor de vrouwen, waardoor ze meer punten nodig hadden om op ‘the Big Island’ te mogen verschijnen. Dit systeem zou dat kunnen voorkomen.
  • In het oude systeem kregen atleten voor het finishen van Kona zoveel punten dat ze in het jaar erop praktisch gezien alleen een race moesten finishen om weer op Hawaii te mogen starten. Dit systeem maakt het voor nieuwe pro’s en atleten die terugkomen na blessure of zwangerschap makkelijker om terug te komen. Ze hebben niet meer een puntenachterstand, ze moeten ‘alleen’ een race winnen.
  • Het nieuwe systeem maakt een duidelijker verschil tussen de Middle en Long distance. Wil je Wereldkampioen Ironman 70.3 worden? Race Ironman 70.3 races. Wil je Wereldkampioen Ironman worden? Race Ironman races.
  • Doordat atleten met dit systeem minder vermoeid aan de start van de race zouden moeten verschijnen, kunnen we meer spektakel verwachten. Althans, dat is de theorie van Ironman.

The Bad

  • Het kan voor sommige atleten ook helemaal anders uitpakken. Iedereen heeft goede en slechte dagen. Nu je moet winnen om een plekje op een Wereldkampioenschap te veroveren, kunnen atleten die het hele seizoen consistent presteren maar zelden winnen niet langer genoeg punten verzamelen voor een Wereldkampioenschap.
  • Er is nog altijd verwarring over de toewijzing van de ‘floating slots’. Tot nu toe gingen deze bijna altijd naar de mannen, terwijl er niet altijd zoveel meer mannen aan de start stonden om dit te rechtvaardigen. De pro’s zijn een beetje gefrustreerd omdat ze soms niet weten wat ze moeten doen om te kwalificeren.
  • Hoewel het aantal startplekken op de Wereldkampioenschappen voor zowel de mannen als vrouwen gelijk zijn, moeten we niet verwachten dat deze ook echt zo worden opgevuld. De verhouding mannen en vrouwen zal zeer waarschijnlijk hetzelfde zijn als voorgaande jaren. Er zijn nu eenmaal minder pro vrouwen.

(tekst gaat verder onder de foto)

Daniela Ryf oppermachtig naar de winst én startplek op Kona voor de komende vijf jaar. (Foto: 3athlon.nl)

Is het ook beter?

De meeste pro’s zijn het ermee eens dat het nieuwe systeem een aantal van de problemen van het oude systeem (KPR) aanpakt. Er is echter een reden dat Ironman in 2010-2011 naar het KPR overstapte. Het was een poging om de atleten die over het hele seizoen goed waren te belonen, in tegenstelling tot de atleten die maar een paar races per jaar deden. Een ideale situatie zou een systeem zijn dat beide doet: een aantal slots voor de winnaars en een aantal slots voor de atleten die het hele seizoen goed zijn.

Het is aannemelijk dat Ironman de komende jaren nog aan de kwalificatieformule blijft sleutelen en wat kleine wijzigingen door zal voeren. De 85 plekken voor mannen en 85 plekken voor vrouwen voor het WK Ironman 70.3 doen aan als erg veel: het is onwaarschijnlijk dat er zoveel pro’s aan de start zullen staan. Voorlopig is dit echter het systeem dat we tot aan Ironman Hawaii in werking zullen zien.