Dat Irene Kinnegim een bijzondere aanleg heeft voor ultrarunning heeft de voormalig winnares van Challenge Almere-Amsterdam – toen overigens nog Holland Triathlon – al meerdere malen bewezen. Na onder andere een record op de UNPL (161km) en een Nederlands record over 24 uur (233 kilometer), was Kinnegim gisteren ook weer een ‘dagje uit’. “Door gebrek aan wedstrijden maar een leuk rondje hardlopen uitgekozen om weer eens iets anders dan de duinen te zien. Een FKT poging op het Krijtlandpad stond al een tijdje op mijn lijstje, nadat Kim Roeling deze vorig jaar verbeterde naar 9 uur en 10 minuten. Ik had in 2016 9 uur 18 gelopen.”
Een FKT staat voor een ‘Fastest Known Time;, ofwel de snelste tijd die over een bepaalde route is gelopen. Het Krijtlandpad is een route door Zuid-Limburg, die van Maastricht naar Vaals en weer terug voert. De lengte is dus 91 kilometer, inclusief een hoogteverschil van zo’n 1700 meter, en Kinnegim had één doel: die 9 uur 10 verbeteren. Dat lukte, want na 8:28 uur keerde de ultra-atlete alweer terug in Maastricht. “Echt mazzel met het weer. De sneeuwresten van de afgelopen dagen lagen op de hogere stukken nog genoeg en dat maakte het extra mooi. Wie had dat nog gedacht, in april?”
Tekst gaat verder onder afbeelding
Kinnegim ging iets na zes uur in de ochtend van start, had het toen nog fris maar al snel kwam de zon door en werd het warmer. “Ik had echt heerlijke benen en de kilometers vlogen voorbij. Tussen Vaals en Vijlen had ik even een dipje, door de warmte denk ik, of gewoon omdat ik het eerste deel te hard had gelopen. Ik heb een stukje gewandeld, wat gegeten en gedronken en toen ging het wel weer. De laatste kilometers had ik nog wat last van een pijntje onder mijn voet, wat uiteindelijk een blaar bleek te zijn. Maar, met een FKT in zicht ga je natuurlijk niet stoppen. Ik was blij toen ik eindelijk station Maastricht weer zag. Ik had gehoopt op een tijd rond de negen uur, liever iets eronder maar op 8:28 uur had ik nooit durven hopen. Ik ben dik tevreden en het was een leuk dagje uit.”
Kinnegim ging vervolgens met de auto naar huis en was naar eigen zeggen nog op tijd terug voor het avondeten.
