Het is ruim tien jaar geleden, maar 28 februari 2010 is een dag die Jelle Lugten helaas nooit zal vergeten, al kan hij zich het moment zelf gelukkig niet meer voor de geest halen: tijdens een wielerwedstrijd in Frankrijk botste de atleet tegen een auto die niet op het parcours had mogen zijn. Dagenlang lag Lugten in coma, waarna hij een strijd leverde om terug op niveau te komen of eigenlijk überhaupt weer een beetje ‘mens’ te worden. Het niveau en de liefde voor het wielrennen keerden niet helemaal terug, tot hij de wielersport drie jaar geleden herontdekte in de vorm van triathlon. Met nog zo’n anderhalve week te gaan, blikken we met Lugten vooruit op het WK Ironman op Hawaii. Niet om hem te vragen of hij zin heeft om de race te kijken, maar om hem te vragen wat zijn doel is, want de atleet staat op 8 oktober zelf aan de start. En zeker tijdens het fietsonderdeel mogen zijn concurrenten rekening met hem houden.
De grootste overwinning heeft Lugten echter al lang voor dit WK Ironman behaald: hij kan weer volop sporten en geniet ervan. “Voordat ik begon met triathlon, was ik wielrenner; ik heb eens het NK tijdrijden gewonnen bij de junioren; dat was in de lichting van Wilco Kelderman. Toen hadden we datzelfde jaar ook het NK Ploegentijdrit met vier man – ik was ploeggenoot van Dylan van Baarle – en die wonnen we ook. Het was een mooie voorbode voor een profbestaan als wielrenner.”
Het ongeluk: ‘Toen ik wakker werd, wist ik niet hoe erg het was’
Daar kwam plots verandering in toen Lugten tegen een auto botste tijdens een wielerwedstrijd in Frankrijk. “Ik verhuisde naar Frankrijk voor de opleidingsploeg van Cofidis. Na zo’n drie maanden ben ik in één van de eerste koersen van dat seizoen frontaal op een auto gereden die daar niet had mogen zijn. Ik heb twee weken in coma gelegen; ik had mijn rug gebroken op meerdere plekken, een schedelbasisfractuur en hersenletsel. Het brein is gelukkig zo slim dat het zo’n zware klap snel vergeet. Toen ik wakker werd, wist ik niet hoe erg het was en dacht ik alleen maar ‘ik wil weer snel op niveau komen’. Vervolgens kwam het besef dat dat niet ging gebeuren. Ik deed wel een poging, maar het ging gewoon niet. Niet op korte termijn in ieder geval.” Lugten gooide het roer dan ook om: “Ik heb toen van een ander leven geproefd en ben me op mijn studie gaan focussen.”
Tekst gaat verder onder afbeelding
Ruim drie jaar geleden droeg iemand een idee aan waarvan zijn sporthart sneller ging kloppen. “Ik kwam een collega tegen in een wielerzaak en hij bracht me eigenlijk in contact met de triathlonsport. Toen is het fakkeltje weer gaan branden. Ik ontdekte hoe fijn het is om drie disciplines te beoefenen; je raakt nooit uitgeleerd.”
Nederlands Kampioen Duathlon Lang: ‘Dat is zo’n mooi gevoel’
Dat het combineren van meerdere disciplines beviel, bleek al snel, want Lugten sleepte enkele maanden later – nog voor zijn startbewijs voor Hawaii – al een NK-titel binnen tijdens het Nederlands Kampioenschap Duathlon Lang. Voor het eerst in jaren voelde Lugten weer hoe heerlijk het is om tijdens een race sterke fietsbenen te hebben. “Ik racete met een teamgenoot van Hellas, Yennick Wolthuizen, en hij liep eigenlijk sterker, dus met hangen en wurgen kon ik hem volgen. Op de fiets bleef ik eerst – op afstand – achter hem rijden, tot ik op een gegeven moment voelde dat ik wat harder kon. Toen kon ik er vandoor gaan zonder dat je na een kilometer weer terug moet schakelen. Het was op de grote plaat en kracht leveren. Ik kreeg een gevoel dat ik altijd zo mooi vind bij extreme inspanning: dat je lichaam ontzettend veel moeite doet, maar dat je gezicht ontspannen blijft en je ademhaling relaxt. Dat vind ik zo’n mooi gevoel”, denkt Lugten terug aan deze vuurdoop.
Ironman Wales
Het is alweer even geleden dat Lugten zijn ticket voor Kona in ontvangst mocht nemen. De voormalig profrenner debuteerde op de Long Distance triathlon tijdens Ironman Wales 2019 en claimde dankzij zijn tweede plaats in de Age Group 25-30 (finishtijd 9:56 uur) meteen een startbewijs voor het WK Ironman op Hawaii. Het is dan wel drie jaar geleden dat hij zijn ticket bemachtigde, toch besloot Lugten pas twee maanden geleden dat hij hem dit jaar zou gaan verzilveren. In de coronatijd heeft hij geduldig afgewacht en geen risico durven nemen, maar twee maanden geleden kwam de agenda weer vol te staan met zwem-, fiets- en looptrainingen.
Tri2One Coaching: ‘Ik heb me in korte tijd kunnen klaarstomen’
“Ik heb me in een redelijk korte tijd kunnen klaarstomen voor de wedstrijd. Gelukkig heb ik in Hylke Sietzema van Tri2One Coaching een goede coach gevonden, want hij heeft me goed begeleid. Vooral met het zwemmen én hij was een fijne sparringpartner, die me ook mentaal goed heeft geholpen.” Lugten is uiteraard goed bekend met de duursport, dus heeft ook zelf een goed beeld van hoe hij wil trainen. “Ik heb wel eens de fout gemaakt om alleen maar naar mijn schema te luisteren en mijn eigen gevoel te verliezen, maar ik merk nu dat ik wel op dat gevoel kan vertrouwen.”
‘De kans op blessures is dan heel groot’
Het was vooral belangrijk dat Lugten niets zou overhaasten. “Juist dan staat je gevoel op de eerste plaats, want als je hals over kop alles in wil halen, is de kans op blessures heel groot.” Wegens de korte opbouwperiode is Lugten’s belastbaarheid dan ook nog niet optimaal. “Met hardlopen ben ik nog niet heel belastbaar, omdat ik al begon met opbouwen vanuit een blessure. Die blessure – het doorzakken in je bekken, iets wat bij wielrenners die gaan hardlopen vaker te zien is – is nu gelukkig weg.”
‘Ik zit op een goede dag nu op 270 watt’
Op de fiets is Lugten ook nog niet op topniveau, maar toch zou hij een snelle tijd – misschien wel de snelste – kunnen noteren tussen de Age Groupers. “In denk dat het halen van de snelste tijd aannemelijker is als ik écht een goede voorbereiding heb gehad, dus misschien volgend jaar of over twee jaar, want met alle jaren als duursporter zit het duurvermogen er wel in, maar kan de FTP nog verbeteren. Ik zit nu op een goede dag op 270 watt gemiddeld en de toppers rijden wel 280 denk ik.”
Finishen belangrijkste doel
Het belangrijkste doel voor Lugten tijdens zijn eerste WK Ironman op Hawaii is duidelijk: finishen. “Want ik hoor dat het met die hitte niet altijd zeker is dat je de finish haalt en dat mensen zelfs in de laatste meters nog wel eens sneuvelen. Ik weet verder van mezelf dat ik met fietsen iets moois neer kan zetten; dat wordt een kwestie van rustig beginnen en me aan mijn wattages houden. Ik was laatst tijdens een training af en toe op moraal even een kwartier tien watt er boven gaan zitten, maar dat bekoop je dan toch in het laatste uur. Dus ik wil mezelf echt houden aan het wattage dat ik heb staan. Daarna wil ik rustig beginnen met lopen en kijken hoe dat gaat. Ik heb als voordeel dat ik niet ultiem heb getraind voor het lopen en daardoor voorzichtig doe; dan is de kans op oververhitting hopelijk ook kleiner.”
