Stel: het vorige seizoen kon al voordat het überhaupt van start was gegaan de prullenbak in vanwege een ‘lullige val’ op de mountainbike en ook dit seizoen weet je niet precies wanneer en in welke vorm je kunt racen. Wat doe je dan? Het is in ieder geval de situatie waarin Klaas Zwaagman zich bevindt en het antwoord is inmiddels gegeven: ‘gewoon’ op eigen houtje een Long Distance plannen.

Dat deed Zwaagman niet alleen, maar met vijf trainingsmaatjes (Harm-Jan Stuut, Erik-Jan Thalen, Franciska Schutter, Sylvia van Breda en Yanni Zwaagman) en van een Long Distance kwam het uiteindelijk niet, maar de zes genoten afgelopen zaterdag wel van een heerlijke dag op het parcours van Challenge Almere-Amsterdam. Maar eerst een stap terug in de tijd.

Lullige val – knarsetandend langs de zijlijn

Februari 2019 om precies te zijn. Tijdens een rit op zijn mountainbike kwam Zwaagman ten val. ,,Heel lullig, want ik reed zachtjes maar kwam flink verkeerd terecht.” Hij brak zijn heup. ,,Het bleek een nogal zeldzame breuk te zijn. Ik ben twee keer geopereerd en het heeft lang geduurd voor ik weer kon belasten. Al mijn plannen, waaronder Ironman Hamburg en Challenge Almere-Amsterdam, konden rechtstreeks de prullenbak in. In Hamburg heb ik nog wel gezwommen, maar dat vond ik achteraf niet zo leuk. Dat heb ik in Almere dus niet meer gedaan; daar stond ik knarsetandend langs de kant te kijken.”

Maar, na regen komt uiteraard zonneschijn en afgelopen winter kon Zwaagman, niet alleen na twee operaties maar ook na flink wat revalidatie, zijn trainingen weer opbouwen en de intensiteit opvoeren. ,,Ik wilde sterker terugkomen dan ik was. En dat is gelukt, vanaf afgelopen voorjaar ben ik kilo’s kwijt, heb ik spierkracht opgebouwd en voel ik me weer fit.”

Dezelfde wedstrijden voor dit seizoen werden gepland: Hamburg en Almere. Maar, toen corona toesloeg, werd Hamburg al snel verplaatst, uitgerekend naar dezelfde periode als Almere. ,,Voor mij was het toen heel duidelijk: dan geen Hamburg. Challenge-Almere Amsterdam was in 2015 mijn eerste wedstrijd en met dit evenement als referentiekader, krijg je het eigenlijk nergens beter. Alles is er fantastisch: van de organisatie tot het publiek, van het parcours tot aan de vrijwilligers.”

Niet te gek, in september knallen

En dus moest er in juni een alternatief worden gevonden en dat werd een eigen versie van Challenge Almere-Amsterdam. De zes atleten doken afgelopen zaterdag dan ook om 7:30 uur het Weerwater in voor hun 3.8 kilometer. Vervolgens werd er door bijna allen 180 kilometer in de polder gefietst – waarbij er flink werd doorgetrapt – en uiteindelijk liepen de atleten verschillende afstanden rond het Weerwater, variërend van 10 tot 21 kilometer. ,,Het doel was voor een aantal een hele, maar we wilden ook niks forceren. Er speelden wat pijntjes op, dus hebben we niet te gek gedaan. Dan liever straks in september fit en tijdens de echte race knallen.”

Impressie aan foto’s