Na een spannende ontknoping ging de Noorse Kristian Blummenfelt er zojuist met de winst van World Triathlon Championship Series Yokohama vandoor. In 1:42:55 stopte hij de klok. Hij bleef onder andere de Belgische Jelle Geens (+0:11) en de Amerikaanse Morgan Pearson (+0:18) voor, die respectievelijk het zilver en brons mee naar huis nemen. Donald Hillebregt kwam niet meer terug van de achterstand die hij opliep in het water en kwam als 48e over de streep (+15:52).

Lees hier het verslag van de vrouwenrace, waarin Maya Kingma een geweldige derde plaats pakte.

Het was geen grote verrassing dat Vincent Luis het voortouw zou nemen tijdens het zwemonderdeel. In 18:57 minuut volbracht de Fransman het eerste onderdeel als snelste. Op steenworp afstand bevond zich een heel lint aan atleten achter hem, allereerst de Duitse Jonas Schomburg, de Franse Pierre Le Corre, de Belgische Marten van Riel en de Engelse Jonathan Brownlee. De Zuid-Afrikaanse Henri Schoenburg, een sterke zwemmer die vaak de leiding neemt in het water, kwam vandaag opvallend genoeg minder goed tot zijn recht en kwam pas als zestiende bij zijn fiets. Hillebregt gooide als 34e zijn badmuts en zwembril in de bak om vervolgens op de fiets te springen. Op dit punt keek hij op tegen een achterstand van 38 seconden.

Een grote kopgroep

Aanvankelijk ontstonden er een paar kleine groepjes tijdens het fietsen, met een kopgroep van negen man net na het zwemonderdeel, daarachter een groep van zo’n tien atleten en nog een handjevol atleten in een derde groep. Na ongeveer één ronde zochten al deze atleten elkaar op en zo ontstond er een grote kopgroep met 22 atleten. Hillebregt vond geen aansluiting in een grote groep en moest het stellen met een groepje van drie mannen. Na drie ronden fietsen was de achterstand die Hillebregt had na het zwemmen nog nagenoeg gelijk gebleven.

Bijna alle grote favorieten waren op dit punt voorin het veld te vinden. Een aantal namen die de aansluiting na het zwemmen niet konden maken, zijn die van Geens, de Noorse Gustav Iden en de Engelse Alex Yee. Zij werkten hard in de achtervolgende groep – bestaande uit 22 atleten – om de kopgroep in het vizier te krijgen. En met succes, want langzaam maar zeker wist deze groep zich een weg naar voren te banen.

Hillebregt verloor halverwege het fietsonderdeel daarentegen opeens veel tijd op de kop. Terwijl zijn achterstand in de eerste twee van de in totaal negen rondes een kleine minuut bedroeg, liep dit in de vierde ronde op tot anderhalve minuut.

Strijd tijdens het lopen

Met zo’n 25 kilometer achter de rug slaagde de achtervolgende groep er in om zich bij de kopgroep te voegen. Daarmee werd wel duidelijk dat deze wedstrijd op het lopen aan ging komen. Al deden verschillende dappere atleten nog een poging om aan de gigantische kopgroep – die ondertussen 41 man telde – te ontsnappen, slaagde niemand er in om een echt gat te slaan.

Schomburg stormde met een flinke snelheid het loopparcours op. Geens, Blummenfelt en Yee wisten aan zijn tempo te tippen en zo kwam deze sterke formatie van vier op kop te lopen. Hillebregt wisselde als 48e naar het looponderdeel en zag op tegen een achterstand van 3:52 minuut.

In de laatste kilometers werd duidelijk dat het aan zou komen op Geens en Blummenfelt. Schomburg moest zich als eerste terug laten zakken en in de laatste ronde liet ook Yee een gat vallen. Opvallend genoeg kwam Pearson opeens van achter hard aanzetten en raapte hij zelfs Yee op. Geens en Blummenfelt leken aan elkaar gewaagd te zijn, maar uiteindelijk was het toch Blummenfelt die duidelijk nog over een extra adem beschikte. De Noor zegevierde, achter hem pakte Geens het zilver en Pearson maakte het podium compleet. Hillebregt passeerde de streep als 48e.