Wát een geweldige race zette Maya Kingma zojuist neer tijdens het Wereldkampioenschap in Hamburg. Met een zesde plek mag de atlete meer dan tevreden zijn op dit zwaarbepakte WK. Klamer pakte ondanks – naar wat leek – buikklachten een nette achtste plek. De wereldtitel ging naar de ijzersterke Engelse Georgia Taylor-Brown. De Bermudaanse Flora Duffy greep het zilver en me de Duitse Laura Lindemann was het podium compleet. Rani Skrabanja kwam als 47e over de streep.
Zoals verwacht was het al snel de Engelse Jessica Learmonth die het zwemonderdeel op kop aanvoerde met de Franse Cassandre Beaugrand in haar voeten en daarachter alle favorieten op een lint. Eén naam die daarin opvallend genoeg ontbrak was die van Kingma, die zich wat verder dan gebruikelijk naar achter bevond en rond een tiende positie zwom. Na 9:01 minuut was het Learmonth die als eerste terug voet aan wal zette. Kingma trok als veertiende de zwembril van haar hoofd en Klamer volgde kort daarachter als achttiende. Op 39 seconden achterstand wisselde Skrabanja als 44e naar het fietsen.
(tekst gaat verder onder foto)
Achtervolging op de fiets
Klamer en Kingma kwamen zo ongeveer gelijktijdig op de fiets te zitten in achtervolging op een kleine kopgroep met daarin de Oostenrijkse Therese Feuersinger en Learmonth. Beaugrand zat daar aanvankelijk bij, maar door een kleine stuurfout moest de atlete van de fiets springen en belandde ze een groepje naar achter met daarin ook Kingma en Klamer. Deze groep telde zo’n twintig atleten. Echter wist het groepje ondanks de grote omvang de twee ontsnapte dames zo snel niet bij te benen.
(tekst gaat verder onder foto)
Hoge tempo leidt tot uitgedunde kopgroep op de fiets
Pas halverwege het fietsonderdeel werden de twee dames opgeraapt door de achtervolging en zo bevonden Klamer en Kingma zich tussen alle topfavorieten in de kopgroep. De Amerikaanse Summer Rappaport, één van die favorieten moest het in de laatste negen kilometer van het fietsen af laten weten en zakte dan ook weg bij het groepje. Dat dit gebeurde was niet heel gek gezien het pittige tempo dat de dames fietsten. Zo bleek ook wel uit de constante gaten die vielen waarbij ook Beaugrand bedrogen uitkwam en de kopgroep uit zicht verloor. Dat het ook voor de Nederlandse atleten een opgave was om de aansluiting te houden in de laatste kilometers was af te lezen van de gezichten. Het mag indrukwekkend genoemd worden dat de twee steeds weer terug in het wiel kwamen en zo goed voorin wisselden naar het lopen.
Klamer grijpt naar buik
Respectievelijk als achtste en elfde wisselden Klamer en Kingma naar het lopen te midden van de kopgroep die na het fietsen nog twaalf atleten telde. Dankzij een razendsnelle wissel bestormde Klamer als vierde het loopparcours. Een slechte wissel van titelverdedigster Zaferes kwam haar duur te staan waardoor de Amerikaanse iets verder naar achter pas aan het looponderdeel begon. Op kop kwamen Learmonth, Duffy en Taylor-Brown goed samen weg. In de eerste honderden meters liepen de Nederlandse dames gelijk op. Klamer bevond zich na 500 meter op een zesde plek en Kingma op een vijfde plaats. Terwijl Kingma ijzersterk doorliep, greep Klamer naar haar buik en leek het erop dat de atlete getergd werd door een steek.
(tekst gaat verder onder foto)
Dolblije Kingma finisht als zesde
Snel nadat Klamer haar hand in haar zij zette, zakte de atlete wat terug. Ook Kingma moest het tempo omlaag brengen en bevond zich halverwege het lopen op een zesde positie. Voorin brandde de strijd los tussen Taylor-Brown en Duffy. Waarin laatstgenoemde al snel de indrukwekkend hoge snelheid van de Engelse niet meer kon volgen. Zo leek de podium verdeling al bepaald met nog zo’n twee kilometer te gaan. Taylor-Brown gaf het niet meer weg en stelde dan ook de wereldtitel veilig in 54:16 minuut. Daarachter ging het zilver naar Duffy (+0:09) en het brons naar Lindemann (+0:23). Kingma slaagde erin haar positie vast te houden en mocht uiteindelijk dan ook een zesde plaats claimen (+0:37). Klamer kwam na een zware race alsnog als achtste over de streep (+1:10) en Skrabanja moest genoegen nemen met een 47e plek (+3:24).
