Boosheid, teleurstelling, onbegrip: het zijn zomaar wat gevoelens die bij Milan Brons naar boven kwamen toen hij besefte wat er gisteren tijdens het NK Middle Distance in Klazienaveen gebeurde. Hij reed tijdens het fietsen solo aan kop – omdat hij zich naar eigen zeggen sterk voelde maar ook om een penalty wegens stayeren te voorkomen – toen er een jurylid naast hem kwam rijden met een blauwe kaart in de hand. Gevolg: vijf minuten stilstaan in de penaltybox wegens het te dicht rijden op de begeleidende organisatiemotor. ,,Ik snapte er helemaal niks van, was me van geen kwaad bewust en er ging geen enkele waarschuwing aan vooraf. ‘Onmacht’ zou nog het beste mijn gevoel definiëren.”
Het is te begrijpen. Brons kreeg vorig jaar, tijdens hetzelfde NK, ook al een penalty wegens vermeend stayeren, toen overigens ‘gewoon’ omdat hij te dicht op zijn concurrenten zou rijden. ,,Het is ook nog maar de vraag of die penalty terecht was, maar de reden voor die kaart kon ik in ieder geval nog enigszins begrijpen en daar heb ik me dan ook niet al te druk om gemaakt. Maar als je ziet waar ik nu voor word gestraft, dan is dat eigenlijk te gek voor woorden. Op deze manier wordt de sport écht een stuk minder leuk.”
‘Gooi de handdoek niet in de ring’
In een eerste reactie, op zijn eigen Facebook-pagina, schreef Brons zelfs dat het plezier in de sport hem op deze manier wordt ontnomen. ,,Dat klinkt natuurlijk dramatischer dan het is en uiteindelijk houd ik veel te veel van deze sport om de handdoek in de ring te gooien. Maar belachelijk is deze penalty wel. Ten eerste reed ik niet te dicht op de motor, ten tweede kon ik nergens anders rijden want ik kreeg de penalty op een smal pad waar ik ook nog eens andere atleten van een andere afstand in moest halen, en ten derde betrof het een motor van de organisatie.”
(tekst gaat verder onder foto)
Volgens de jury had Brons dan echter een gebaar moeten maken met de boodschap dat de motorrijder naar voren zou gaan, om zo meer afstand te creëren. ,,Maar tijdens een race denk je daar helemaal niet aan. In de eerste plaats omdat ik me van geen kwaad was bewust, ik reed echt op meer dan voldoende afstand, maar vooral ook omdat ik vind dat het de verantwoordelijkheid van de organisatie is om voldoende afstand te houden. Het is extra zuur, ik ben expres bij al mijn concurrenten weggereden omdat ik me de sterkste voelde en een voorsprong wilde opbouwen. Daarmee verkleinde ik ook nog eens de kans op een penalty voor stayeren, maar dan krijg je dit.”
‘Sven terechte winnaar’
Uiteindelijk moest Brons dus toch vijf minuten de penaltybox in. De wedstrijd werd sowieso al enigszins ontsierd door penalty’s, want ook kanshebbers Evert Scheltinga, Martijn Dekker en Mark Oude Bennkink – die laatste had het niet eens door, kwam als tweede Nederlander over de finish maar werd daar gediskwalificeerd wegens het niet uitzitten van de penalty – kregen allemaal een tijdstraf. De winst ging uiteindelijk naar Sven Strijk. ,,Sven kwam als eerste over de finish en is dus de terechte winnaar”, reageert Brons, die overigens nog wel het zilver pakte, sportief. ,,We moeten het ook niet ingewikkelder maken dan het is en vooral vooruit kijken. Ik wil hier niet te lang in blijven hangen en me richten op de wedstrijden die gaan komen.”
Brons reageert daar indirect op de vele reacties die er op social media binnenstromen, waarin hem zelfs wordt aangeraden een rechtszaak aan te spannen, zoals Els Visser dat ook deed nadat ze werd gediskwalificeerd door Ironman Maastricht. Visser kreeg na een kortgeding haar overwinning terug. ,,Ik heb daar momenteel geen behoefte aan. Ik baal van de penalty, die is ook zwaar onterecht, maar het is zoals het is. Sven is gewoon de Nederlands Kampioen”, aldus Brons.
