Met haar vierde plaats bij de ATU Cup in Dakhla liet Jeanine Kocken afgelopen weekend zien weer terug te zijn op het hoogste niveau. Nog steeds overheerst de teleurstelling, omdat ze op één seconde de eindsprint om het brons verloor van landgenote Jony Heerink. ,,Ik heb het filmpje met de eindsprint zo vaak bekeken en ik vind het gewoon pijnlijk om te zien. Ik baal heel erg dat ik het podium net niet heb gehaald, maar misschien ook juist omdat het heel speciaal was geweest als dat wel was gelukt”, vertelt Kocken. ,,Mijn fysio zei het net nog, ‘je moet niet vergeten waar je een jaar geleden stond’. Dat is ook zo, het is al bijzonder dat ik weer kan racen.”

Vorig jaar oktober onderging Kocken namelijk een ingrijpende heupoperatie vanwege een scheurtje in het labrum (de kraakbeenring aan de rand van de heupkom), waardoor ze wekenlang haar been niet kon gebruiken. ,,Die operatie heb ik wat onderschat. De eerst twee weken kon ik alleen maar in bed liggen, ik had overal hulp bij nodig. De oefeningen die ik na de operatie moest gaan uitvoeren, had ik van tevoren gezien. Dat doe ik wel even, dacht ik, maar dat ging toch niet zo makkelijk en als topsporter is dat best wel frustrerend”, vertelt Kocken.

(tekst gaat verder onder foto)

Vanaf augustus is Kocken weer volop aan het racen (Foto: aangeleverd)

Hoewel Kocken stappen maakte, ging het naar haar idee niet snel genoeg. ,,Na anderhalve maand kon ik pas weer op mijn been staan. Langzaam kon ik hem steeds meer belasten. Het proces ging traag en dat is voor mij zowel fysiek als mentaal een zware periode geweest”, vertelt Kocken. ,,Het was oktober en de rest begon met de opbouw naar het nieuwe seizoen. Ik zag iedereen vooruitgaan en stappen maken, terwijl ik in bed lag en moest leren om weer op mijn been te kunnen staan. Ik heb mezelf vaak afgevraagd of ik nog wel terug kon komen op mijn oude niveau.”

Het stellen van kleine doelen zorgde ervoor dat Kocken gemotiveerd bleef. ,,Dan stelde ik mezelf bijvoorbeeld het doel om aan het eind van de week mijn been in een bepaalde hoek te bewegen. Als dat lukte, gaf dat een heel fijn gevoel”, vertelt Kocken. ,,De kleine dingen die ik bereikte, waren op dat moment van grote betekenis.”

(tekst gaat verder onder foto)

Na de operatie moest Kocken haar trainingen rustig opbouwen (Foto: aangeleverd)

Vanaf het moment dat Kocken haar trainingen weer kon oppakken, ging het vrij snel. Eind augustus maakte ze haar internationale comeback bij de ETU European Sprint Cup in het Hongaarse Székesfehérvaren en afgelopen weekend stond ze dus alweer bijna op het podium bij de ATU African Sprint Cup in Dakhla. ,,Ik heb mijn trainingen rustig moeten opbouwen en heb veel geduld moeten hebben, maar het verbaast me hoe snel ik nu weer terug op mijn oude niveau ben. Ik had niet verwacht dat ik binnen een jaar alweer zou racen en daar de wereld voor over zou reizen, laat staan deelnemen aan een World Cup. Ik moet nog flinke stappen zetten, maar ik heb wel het gevoel dat ik weer terug ben.”

Juist omdat het zo goed gaat, heeft Kocken besloten haar seizoen wat langer door te trekken. Komend weekend gaat de atlete nog van start bij de ATU Sprint Cup Dakar in Senegal. ,,Voor mij is het seizoen heel laat begonnen, in augustus. Ik voel me nu heel fit en omdat mijn World Cup-ranking volledig weg was door mijn blessureperiode, heb ik besloten om het seizoen wat langer door te trekken, zodat ik toch nog wat belangrijke punten kan halen.” In Dakar hoopt Kocken haar seizoen dan ook met een podiumplaats af te sluiten.