Onder perfecte condities werd Challenge Wanaka, in het zuiden van Nieuw-Zeeland, zojuist gewonnen door de Nieuw-Zeelandse Braden Currie. Tijdens het zwemmen en ook op de fiets keek hij nog tegen een achterstand aan, maar tijdens de afsluitende halve marathon sloeg hij toe en kon hij de koppositie pakken. Die gaf hij nergens uit handen en uiteindelijk won hij de race redelijk overtuigend: na precies 4:00:00 kwam hij over de streep. Tweede werd de Amerikaan Andrew Starykowicz (+2:45) en het brons was voor de Australische Matt Burton (+4:22).
Tijdens het zwemmen was het Dylan McNeice die domineerde. In eigen land kwam hij dan ook als eerste weer uit het water: hij had 25:08 minuut nodig voor de 1900 meter. Zijn landgenoot Braden Currie volgde als tweede in 26:17 en daarachter kwamen de Amerikaan Andrew Starykowicz (27:08) en Nieuw-Zeelander Cameron Paul (27:12) terug op het droge.
(tekst gaat verder onder foto)
Aanvankelijk was het nog McNeice die ook het tempo op de fiets bepaalde, maar het was Currie die al snel – in de eerste kilometers – aansluiting vond. Nog harder fietste Starykowicz, want al na achttien kilometer had de Amerikaan die de snelste fietstijd ooit in een Ironman heeft neergezet, ook het gat naar de koplopers gedicht. Sterker nog, hier ging hij al aan de leiding en volgden Currie en McNeice op twintig seconden. Weer een paar kilometer later liet Starykowicz zien gebrand te zijn op een overwinning en reed hij weg bij zijn directe concurrenten.
Na veertig kilometer fietsen had Starykowicz zijn voorsprong op Currie uitgebouwd tot een minuut. Meer problemen leek de aanvankelijk leidende McNeice te hebben, want die verloor meer tijd en keek tegen een steeds grotere achterstand aan. Overigens liet de van een blessure terugkerende McNeice vooraf ook al weten niet in bloedvorm te verkeren, maar deze thuiswedstrijd niet te willen missen. Ondertussen bleef Starykowicz ogenschijnlijk onvermoeibaar doorgaan en na zestig kilometer bedroeg zijn voorsprong op Currie inmiddels twee minuten. Currie reed op dat moment overigens samen met de Australiër Matt Burton. McNeice was ondertussen teruggevallen naar een vierde plaats en had al een achterstand van bijna vijf minuten.
(tekst gaat verder onder foto)
Omdat Starykowicz zijn voorsprong in de slotkilometers van het fietsonderdeel ook nog wist te vergroten, mocht hij uiteindelijk met een gat van 2:27 minuut beginnen aan de afsluitende halve marathon. Zowel Burton als Currie keken tegen een achterstand van ruim twee minuten aan, terwijl de rest van het deelnemersveld al veel verder was weggezakt.
Toch leek Starykowicz het al vrij snel tijden het lopen lastig te hebben, want na 2 kilometer was zijn voorsprong op Currie al teruggelopen tot 1:35 minuut. Ook Burton liep in op de Amerikaan en keek op dit punt tegen een achterstand van 1:50 minuut op.
(tekst gaat verder onder foto)
Na tien kilometer was Starykowicz zijn voorsprong inderdaad kwijt. Currie had die voorsprong overgenomen en kwam dertig seconden sneller over het meetpunt, bijna halverwege de afsluitende halve marathon. Ook Burton hield de aansluiting en liep op zijn beurt weer vlak achter Starykowicz.
Vier kilometer later moest Burton toch wel een gaatje laten op Starykowicz, maar was het Currie die als koploper zijn voorsprong alleen maar zag toenemen. Hij ging met een gat van 1:20 minuut comfortabel aan de leiding en leek dan ook redelijk onbedreigd naar de overwinning te kunnen lopen. Al op dit punt had Currie de tijd en de ontspanning om af en toe publiek gedag te zwaaien.
En terecht, want zijn overwinning kwam inderdaad nergens meer in gevaar. Dankzij een sterk looponderdeel pakte Currie de winst na 4:00:00. Starykowicz volgde 2:45 minuut later als tweede. Het brons was voor Burton, 4:22 minuut na de winnaar.
