Pech, heel veel pech: dat is wat de afgelopen zaterdag van Pim Venderbosch, toen hij meedeed aan de ETU Cup in Lievin, nog het beste omschrijft. Hij kwam ten val, heeft uiteindelijk drie fietsen gebruikt, maar wist zich nog wel naar de halve finales te knokken. ,,Het format van deze wedstrijd is al bizar en als je dan ook nog allemaal gekke dingen meemaakt, is de chaos compleet.”
En chaos kwam er dus ook. De dag begon aanvankelijk goed voor Venderbosch. Tijdens zijn kwalificatiewedstrijd kon hij met het zwemmen goed meekomen en zat hij er tijdens het fietsen ‘lekker bij’. ,,Ik voelde me eigenlijk heel sterk. Er was alleen een Spanjaard die nogal moeite had met fietsen. Al bij het opstappen was hij twee keer gevallen. Uiteindelijk reed hij zes rondes achter ons (kopgroep, red.), maar toen wij naar binnen wilden, ging het fout.”
Harde klap
De wisselzone bevond zich aan de binnenkant van de indoor atletiekbaan, maar daar zou Venderbosch niet ongeschonden aankomen. ,,Die Spanjaard zat, precies toen wij naar binnen wilden rijden, aan mijn binnenkant. Hij schrok daar zelf van en stuurde heel wild naar buiten. Daardoor kwam ik, samen met een Duitser, ten val. Het was echt een harde klap: je rijdt ver boven de veertig en opeens lig je stil op de grond. Bij mijn fiets was er van alles afgebroken, maar dat zag ik als een probleem voor later. Ik heb de fiets opgetild, ben de wisselzone ingerend en ben nog gaan hardlopen. De aansluiting was ik alleen al kwijt. Het enige dat ik nog kon doen, was rustig uitlopen en het in de herkansing nog een keer proberen.”
Die herkansing vond later op de dag plaats. ,,Maar mijn fiets was afgeschreven, dus ik moest zo snel mogelijk een nieuwe regelen. Er was veel stress omdat ik niet wist of dat zou lukken, maar ook omdat mijn vinger pijn begon te doen en ik toch wel wat schaafwonden had. Uiteindelijk ben ik bij de medische staf geweest en kon ik een fiets van de organisatie lenen.”
(tekst gaat verder onder foto)
Die fiets bleek echter niet van al te hoge kwaliteit en daarnaast waren er geen ‘klikpedalen’ voorhanden. ,,Niet ideaal, maar ik kon in ieder geval meedoen. Ik wist toen nog niet dat die herkansing ook een bizarre race zou worden.”
Bizarre race
In de herkansing werden er uiteindelijk acht jongens gediskwalificeerd, waaronder ook landgenoot Stijn Jansen. Allemaal reden ze per ongeluk een ronde te weinig. ,,Toen ik ze naar binnen zag rijden, vroeg ik me al af wat ze gingen doen. Ik wist vrij zeker dat we nog een ronde moesten en heb die in mijn eentje nog gereden. Ik heb dus goed nagedacht en de wedstrijd goed gelezen. Vervolgens heb ik volle bak gelopen en plaatste ik me dus voor de halve finale”, kijkt Venderbosch daar nu op terug.
Voor die halve finale maakte Venderbosch opnieuw gebruik van een nieuwe fiets, dit keer het exemplaar van Jansen. ,,Hij was gediskwalificeerd, dus mocht ik zijn fiets lenen. Dat was echt heel fijn. Het zadel stond dan wel een centimetertje te laag, maar het was een stuk beter dan de fiets van de organisatie.”
De derde race binnen een paar uur bleek alleen net te zwaar voor Venderbosch. ,,Dan merk je dat zo’n valpartij, de stress en de eerdere races hun impact hebben. Tijdens het zwemmen zat ik er nog goed bij, met het fietsen ook, maar tijdens het lopen verloor ik terrein en een paar posities. Ik kwam net te kort.”
Nooit vergeten
Uiteindelijk werd hij overall alsnog 25e, een plaats waar Venderbosch gezien de omstandigheden niet minder dan tevreden mee mag zijn. Er bestaat voor hem in ieder geval geen enkele twijfel: dit was zijn meest bizarre wedstrijddag ooit. ,,Deze race ga ik nooit vergeten. Nu ben ik nog wat stijf, mijn heup en knie doen pijn, ik heb schaafwonden en mijn nek zit vast, maar dat herstelt allemaal wel. Mijn fiets is er slechter aan toe”, lacht Venderbosch. ,,Tot en met woensdag beweeg ik dagelijks een klein beetje en daarna pak ik de trainingen weer rustig op.”