“Toen ik in 1999 tijdens Challenge Almere met mijn vader naar de finish rende, begon voor mij de droom om triatleet te worden. Wie had gedacht dat ik 22 jaar later diezelfde finishlijn zou passeren als Wereldkampioen?” Tien dagen geleden gebeurde het: Sarissa de Vries won het WK Long Distance tijdens Challenge Almere-Amsterdam in een zinderende eindtijd van 8:32:05; een nieuw Nederlands record.
“Zoals mensen die mij al langer volgen weten: mijn triathlon carrière kende zijn uitdagingen”, vertelt De Vries in een bericht op Instagram. “Ik begon op 16-jarige leeftijd als junior en een paar jaar later racete ik op het hoogste niveau in de korte afstands triathlon, in een poging mij te kwalificeren voor de Spelen van 2012. In die jaren had ik problemen met mijn mentale gezondheid. Dat had ook invloed op mijn fysieke gezondheid. Ik stopte als pro triatleet in 2014, op 25-jarige leeftijd, denkend dat ik nooit meer als pro zou racen.”
Toch rolde De Vries langzaam terug het wereldje in. “Ik begon voor de lol aan triathlon te doen. Ik ging werken als coach en waagde mij uiteindelijk aan een aantal Long Distance races als ‘semi-pro’. Twee jaar geleden was ik er pas klaar voor om er vol voor te gaan. Ik had volledige steun van Maarten (Strijbosch, De Vries’ partner, red.) en mijn familie en we spraken af dat het mijn prioriteit zou blijven om te genieten van het proces; dat wát ik ook zou doen, het niet schadelijk zou zijn voor mijn mentale of fysieke gezondheid. Nooit had ik gedacht dat veel eten en ‘gewoon’ trainen – zonder mezelf over de grens te jagen – precies was wat mijn lichaam nodig had om de vorm te krijgen die ik nu heb.”
De Vries sluit haar bericht af met een bedankje aan iedereen die haar de afgelopen jaren heeft geholpen: “Training partners, teamgenoten, coaches en ‘support staff’, sponsoren, de atleten die ik mocht coachen, vrienden en familie, vooral mijn ouders die er door alle goede en slechte tijden heen voor mij zijn geweest, en nog veel meer mensen die ik op mijn weg als triatleet mocht ontmoeten. Maar bovenal”, vervolgt De Vries: “Mijn vriend en coach Maarten Strijbosch, die geloofde dat ik als persoon en atleet kon groeien, zelfs toen ik er zelf niet in geloofde. Dit hebben we samen gedaan en ik kan niet uitleggen hoeveel het voor mij betekent dat hij er altijd voor mij is.”