Voormalig succesvol hardloopster Sika Henry schrijft geschiedenis als de eerste vrouwelijke Afro-Amerikaanse pro triatleet binnen onze sport. Ze dankt haar pro licentie aan een sterke prestatie twee weken geleden tijdens Challenge Cancun, waar ze een derde plaats pakte tussen de Age Groupers en een twaalfde plek als pro. In een interview met The Virginian Pilot vertelt ze wat het voor haar betekent.

‘Triathlon is één van de sporten met de minste diversiteit’

“Sporten is zoiets moois, het is als een universele taal die we allemaal delen”, reageert de atlete in het interview. “Triathlon is één van de sporten met de minste diversiteit, dus als ik mensen die normaal gesproken een sport als deze niet zouden overwegen, kan inspireren dat wél te doen, is dat mooi”, aldus Henry, die zelf geïnspireerd raakte door Afro-Amerikaanse atleten als turnster Simone Biles.

Dat Henry zo’n sterke prestatie neer kon zetten, was nogal een verrassing gezien het jaar dat ze achter de rug had. Begin 2019 kwam de atlete hard ten val met de fiets tijdens een triathlon. Ze raakte flink gewond in haar gezicht, verloor meerdere tanden en brak haar neus. Het duurde even voordat ze weer terug in actie was, maar na enkele weken dwaalden haar gedachten toch alweer af naar een volgende race. Zo nam ze zelfs nog deel aan het WK Ironman op Hawaii. Overigens slaagde ze er dat jaar alsnog bijna in om een pro-licentie te behalen. Op slechts vier minuten miste Henry de richttijd die de Amerikaanse triathlonbond had gezet.

In 2020 hoopte Henry sterker dan ooit terug te keren, maar het coronavirus testte haar geduld. Tijdens Challenge Cancun, begin deze maand, kon de Amerikaanse dan toch eindelijk laten zien wat ze waard is en dus mag ze zichzelf nu pro triatleet noemen. Met een losse marathontijd van onder de drie uur op haar naam kan de Amerikaanse nog wel eens een pittige tegenstandster vormen voor haar mede-triatleten.

’65 procent van de Afro-Amerikanen kan niet zwemmen’

Iets wat ervoor zorgt dat Henry zo gemotiveerd is om haar doel achterna te jagen, is het feit dat veel Afro-Amerikanen nog altijd niet kunnen zwemmen. Iets wat ze graag anders ziet en wellicht dat Henry daar als een voorbeeld iets in kan betekenen. “65 procent van de Afro-Amerikanen kan niet zwemmen en we hebben ook het hoogste aantal verdrinkingsdoden”, vertelt de atlete. “Als mijn zichtbaarheid iemand die er uit ziet zoals ik inspireert om zwemles te nemen, dan is dat het waard.”