Terwijl Patrick Lange en Daniela Ryf vannacht bij Ironman Hawaii schitterden, namen andere wereldtoppers het tegen elkaar op in de Verenigde Staten bij de Sarasota-Bradenton ITU World Cup. De sprintafstand, die uiteindelijk werd omgevormd tot een duathlon vanwege de slechte waterkwaliteit, werd gewonnen door de Amerikaanse Renee Tomlin en Franse Vincent Luis.
De race bij de vrouwen werd een spannende, waarbij de eerste zes dames binnen vijf seconden van elkaar finishten. In plaats van met het zwemonderdeel te beginnen, gingen de atleten van start met een ronde van 2,5 kilometer hardlopen, die gevolgd zou worden door 18 kilometer fietsen en nog eens 5 kilometer hardlopen. Veel vrouwen pakten de race op dezelfde manier aan en startten behouden, waardoor het hele veld de eerste ronde bij elkaar bleef. Dat zorgde voor een drukke wissel. Na een eerste ronde op de fiets was het de Amerikaanse Taylor Spivey die de koppositie in handen had, met een stuk of dertig atleten die in haar kielzog volgden.
De groep werd niet kleiner tijdens het fietsonderdeel en ook de tweede wissel was daardoor chaotisch. De Amerikaanse Kirsten Kasper nam het voortouw en begon als eerste aan het tweede looponderdeel. Na de eerste ronde was de grote groep gehalveerd tot twaalf vrouwen met daaronder Kasper, de Spaanse Miriam Casillas Garcia, Canadese Joanna Brown en Amerikaanse Renee Tomlin. In de laatste kilometers werd pas het verschil gemaakt en tot op het laatste moment was het een spannende strijd, die in het voordeel van Tomlin werd beslist. Met een sterke eindsprint wist ze deze World Cup duathlon-editie in 54:34 minuten op haar naam te schrijven. Tweede werd Kasper, die het in de sprint tegen haar landgenote moest afleggen (54:35), maar de Tsjechische Frintova, die dezelfde tijd klokte, nipt wist voor te blijven.
Na de vrouwen was het de beurt aan de mannen, die hetzelfde run-bike-run format werd voorgeschoteld. Met een razend tempo legden de pro-mannen de eerste ronde van 2,5 kilometer af, waarbij het veld grotendeels bij elkaar bleef. Dat veranderde niet tot de tweede ronde op de fiets, toen Bob Haller uit Luxemburg en de Spaanse Antonio Serrat Seoane zich wisten af te splitsen van de grote groep. Lang konden zij het gat dat zij hadden geslagen niet behouden, want in de laatste ronde op de fiets vond de rest van de groep weer aansluiting en dat zorgde opnieuw voor een hectische wissel.
Na de eerste ronde van het afsluitende looponderdeel was het veld eindelijk uitgedund en kon de Franse Vincent Luis langzaam steeds meer afstand nemen. De Amerikaanse Jason West zat hem op de hielen en daarachter een groepje van vier atleten met daarin de Belgische Jelle Geens, Portugese Joao Pereira, Nieuw-Zeelandse Daniel Hoy en Amerikaanse William Huffman.
Luis toonde zijn overmacht in de slotkilometers en gaf zijn koppositie niet meer uithanden. Solo liep hij naar de overwinning in 48:18 minuten. De strijd om de zilveren medaille werd gewonnen door Geens (48:25), vlak voor Pereira (48:25) die de bronzen medaille veroverde.
