Het spande er gisteren om tijdens de EK/WK duathlon kwalificatiewedstrijd in Sittard, maar volgens de jury en de nog officieuze uitslagen was het Joost Somsen die er op het nippertje met de winst vandoor ging. Tot in de laatste meters ging het gelijk op tussen hem en Stijn Jansen. In onderstaande videobeelden is te zien hoe de twee alles op alles zetten om de streep als eerste te passeren. We spreken Somsen over zijn race en deze spannende ontknoping.
Voordat we daar komen, eerst terug naar het begin van de wedstrijd. De eerste vijf kilometer sprintten een aantal atleten direct hard weg, maar Somsen hield het hoofd koel. “Ik had er rekening mee gehouden dat er de eerste run waarschijnlijk een groep zou zijn die er heel hard vandoor zou gaan. Ik heb echt mijn eigen tempo gelopen en liep best ver achterin. Op een gegeven moment ontstonden er wat groepjes. Ik zag dat ze op kop hard aan het hijgen waren en rode hoofden hadden. De wedstrijd duurt ongeveer een uur, dus aan dat eerste kwartier heel hard lopen, heb je niks, bedacht ik me.” Daarbij had Somsen het vertrouwen dat niet iedereen voorin dit tempo aan zou kunnen. “Een aantal atleten liep te hard. En een gat van dertig seconden zouden we nog wel kunnen dichten.”
Ook met oog op zijn horloge maakte Somsen zich niet al te druk om de achterstand die ontstond. “We liepen zestien minuten (op vijf kilometer, red.) en dit was gewoon een langzaam parcours. Als wij dat lopen, lopen ze voor ons waarschijnlijk wel in het rood, dacht ik. En er kwam nog een tweede run aan.”
‘Dat ging best relaxt’
Somsen hoefde zijn inhaalslag niet eens voor de tweede run te bewaren. Samen met onder andere Koen Wiggers en Dorian Horsten verrichtte Somsen goed werk op de fiets om de achterstand van het lopen weg te werken. “Na twee of drie rondes (van de acht, red.) waren we al terug. Dat ging ook best relaxt.” Met name in de bochten merkte Somsen dat hij en zijn groepje winst boekten. Ondertussen waaiden er voorin het veld al wat atleten van de kopgroep af. “Sommige atleten verloren steeds drie tot vier meter na een bocht. Dan kreeg je een harmonica-effect”, legt Somsen uit. “Ik zag dat jongens zich daarop kapot reden en er waren nog een paar race tactische dingen, zoals het naar boven sprinten op een klim. Dat is compleet onnodig. Maar dat zijn ook dingen die, als je lang niet hebt geracet, niet zo lekker gaan.”
Terwijl Somsen zich eigenlijk constant zeker voelde over zijn wedstrijd, veranderde dat even in het begin van de tweede run. “Dat was het enige moment dat ik dacht dat het fout ging. Ik had de eerste kilometer een licht kramp gevoel in beide kuiten. Ik dacht bijna even dat het niks meer ging worden. Er kwam een stuk met wind mee waarop iedereen hard weg rende, maar ik kon niet meer harder, want ik voelde mijn kuiten. Even later kwam het bloed als het ware weer terug in de spieren en kon ik het gat dichten. Het was best een groot gat, maar toch ging het makkelijk. Ik dacht dat ik daarna zo weg kon lopen; Joey (Van ‘t Verlaat, red.) liet ik achter me, maar Stijn bleef eraan hangen.”
‘Ik voelde dat Stijn vlak achter mij zat’
Toch liep Somsen net iets voor Jansen uit. “Het laatste rechte stuk hadden we harde tegenwind en ik liep strak tempo en ik dacht ook ‘ik moet een hoog tempo blijven lopen’. Ik voelde dat Stijn vlak achter mij zat, maar hij kwam niet. Hij is in mijn beleving geen moment naast mij geweest. Als ik achteraf de foto’s zie, gaf ik hem wel wat ruimte. Hij probeerde links langs mij te komen, dus ik had ook naar links kunnen gaan…dan was hij in de berm gekomen. Na een tijdje probeerde hij het en versnelde hij een eerste keer, maar kwam hij er niet langs. In de laatste twee meter komt Stijn als het ware schuin achter mij. In mijn beleving geen moment ernaast.”
Na de fotofinish liet de jury weten dat Somsen had gewonnen. “Er kwam iemand van de organisatie naar mij toe en die zei dat ik had gewonnen. De jury was het er dus mee eens, maar er waren niet echt faciliteiten voor een finish als deze…daar had niemand op gerekend.” Toch ontstond er naderhand discussie of het nu Jansen of Somsen was die als eerste over de streep kwam. Beide atleten zijn echter verzekerd van een plekje op het EK en WK duathlon in hun categorie en dus zou de conclusie misschien moeten zijn dat het gewoon een geweldig spannende kwalificatiewedstrijd was.
Somsen zal waarschijnlijk alleen aan de start van het EK – dat begin juli in Roemenië plaatsvindt – verschijnen. “Ik moet nog wel even kijken hoe ik dat logistiek gezien ga doen. Het WK doe ik waarschijnlijk sowieso niet mee, want ik doe 29 augustus Ironman 70.3 Zell am See en een paar weken daarna is het NK halve. Het WK Duathlon valt daar precies middenin.”
