Het Nederlandse Mixed Relay team – vandaag bestaande uit Mitch Kolkman, Rachel Klamer, Richard Murray en Barbara de Koning – beleefde een zware race tijdens het WK Mixed Relay in Montreal. Na de eerste ronde kwam het team als laatste door, op zo’n anderhalve minuut afstand tot de kop. Daarna was het eigenlijk gedaan voor de Nederlanders. De wedstrijd werd met overmacht gewonnen door het Franse team. In de derde ronde ging Vincent Luis er in zijn eentje vandoor, waarna Cassandre Beaugrand hem in de vierde ronde sterk in kopte. Engeland pakte een tweede plaats en Amerika werd derde.
Atleten moesten vandaag per ronde 300 meter zwemmen, 6,6 kilometer fietsen en 1,9 kilometer lopen. Het was Kolkman die als eerste van start mocht, gevolgd door Klamer, Murray en tot slot De Koning.
Ronde één: Nederland hekkensluiter
Kolkman – die altijd sterk zwemt – lag na het eerste onderdeel goed voorin de race. De atleet mocht als vierde richting zijn fiets rennen. Het waren Japan, Italië en Amerika die nog voor Nederland aan wal klommen. Aangezien de verschillen na het zwemonderdeel nog zeer beperkt waren, ontstond er op de fiets een grote groep met daarin alle atleten. Onder andere Kolkman leek er geen trek in te hebben om met zo’n grote groep gelijktijdig aan het lopen te beginnen, want de Nederlandse atleet werkte hard op kop.
In de tweede ronde van het fietsen koos Kolkman – al dan niet bewust – voor een positie wat verder naar achter in de groep. Bij aankomst in T2 telde de groep veertien man. Kolkman rende als laatste de wisselzone, kwam er ook net na de andere mannen uit en kwam al snel op achterstand te staan. Die achterstand liep hard op. Terwijl de rest van de mannen nog bij elkaar in de buurt liepen, verdween Kolkman uit beeld.
De Nieuw-Zeelandse Hayden Wilde voerde de groep aan en tikte na een sterk looponderdeel zijn opvolgster als eerste weg. Engeland met Alex Yee (+0:01) en Brazilië met Manoel Messias (+0:06) volgden op een tweede en derde plek. Voor Nederland was het na deze eerste ronde eigenlijk al gedaan. De rest van de wedstrijd werd een eenzame strijd. Kolkman tikte Klamer als zestiende en daarmee laatste weg. Nederland lag op dit punt 1:22 minuut achter.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Ronde twee: achterstand loopt extra op
Na het zwemonderdeel ontstond er een klein groepje met daarin Brazilië, Engeland, Frankrijk, Nieuw-Zeeland en Australië. Deze eerste vijf landen bevonden zich binnen acht seconden afstand van elkaar. Het gat tot Spanje – dat nu zesde lag – was zeventien seconden. De afstand van Nederland liep in het water op naar 1:38 minuut.
Op de fiets kwamen Vittoria Lopes (Brazilië), Ainsley Thorpe (Nieuw-Zeeland), Emma Lombardi (Frankrijk) en Sophie Coldwell (Engeland) samen te rijden. Daarachter belandde Australië in niemandsland. Acht andere landen bevonden zich in een groepje daar weer achter. Vlak voor T2 slaagde de grote groep erin het gat van zestien seconden tot de kopgroep te dichten. Zo lagen de eerste twaalf landen voor aanvang van het lopen weer bij elkaar. Klamer begon als zestiende aan het looponderdeel op ruim twee minuten afstand van de kop.
Tijdens het lopen slaagden de Deense Alberte Kjar Pedersen en de Franse Emma Lombardi erin om een grote voorsprong te creëren. Denemarken tikte haar derde atleet als eerste weg en Frankrijk volgde drie seconden later als tweede. Noorwegen wisselde als derde (+0:14), Engeland als vierde (+0:18), Amerika als vijfde (+0:21) en Zwitserland als zesde (+0:21).
Ronde drie: Murray schuift twee posities op
Voorin de race was het dan wel Denemarken die als eerste het water in dook, binnen no time kwam Frankrijk – met Vincent Luis – keihard voorbij. Ook de rest van het veld kwam weer terug naar voren. Na het zwemonderdeel zetten zeven landen de achtervolging in op Frankrijk: Nieuw-Zeeland, Amerika, Engeland, Zwitserland, Denemarken en Noorwegen.
Luis breidde de voorsprong van Frankrijk in het zadel verder uit. Alleen Amerika en Nieuw-Zeeland wisten nog enigszins te volgen (+0:19). De groep daarachter was uitgedund tot Canada, Engeland, Zwitserland en Denemarken (+0:36). Na het lopen was de buffer voor Frankrijk opgelopen tot 21 seconden. Nieuw-Zeeland dook als tweede het water in en Amerika als derde (+0:36). Canada, Denemarken en Zwitserland volgden op ongeveer 50 seconden.
De achterstand van Nederland liep in de derde ronde – waarin Murray in actie kwam – op naar ruim drie minuten. Overigens schoof Murray wel op naar een veertiende plaats.
Ronde vier: Frankrijk zegeviert
Beaugrand breidde de voorsprong in het water uit tot 26 seconden. Amerika klom als tweede aan wal en Nieuw-Zeeland als derde (+0:34). Op de fiets slaagde Georgia Taylor-Brown er namens Engeland in om naar voren toe te rijden, waardoor ze zich bij het groepje van Amerika en Nieuw-zeeland kon voegen.
Frankrijk lag bij aankomst in T2 nog elf seconden voor op de achtervolgende groep. Dat de Fransen er met de titel vandoor zou gaan was snel duidelijk, maar daarachter spande het erom tussen Engeland en Amerika. Engeland moest op het laatste moment nog een penalty uitzitten, maar desondanks rende Taylor-Brown richting het zilver (+0:23). Daarmee nam Amerika dus genoegen met het brons (+0:30).
De Koning behield de veertiende plaats waarop ze was weggetikt en finishte 4:43 minuut na de winnaar.
