2018 was voor Joe Skipper verreweg zijn beste seizoen sinds hij acht jaar geleden kennismaakte met de triathlonsport, maar het had niet veel gescheeld of hij had deze zomer helemaal niet geracet. Een hernia gooide bijna roet in het eten van de Brit.
Begin maart stond Skipper aan de start van Ironman Nieuw-Zeeland terwijl hij last had van een hernia. ,,De pijn begon vijf dagen voor de race en voelde als een lichte heuppijn. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt en dacht dat het misschien te wijten was aan het taperen of spierpijn”, blikt Skipper terug. ,,Ik dacht in ieder geval niet dat het iets zou zijn dat met een paar paracetamol en ibuprofen niet zou genezen.”
Het lukte Skipper de race te volbrengen en uiteindelijk werd hij zelfs tweede, zette hij een fietsrecord neer én de tweede snelste tijd ooit op het parcours achter de Nieuw-Zeelandse Terenzo Bozzone, die erin slaagde om onder de 8 uur te duiken. ,,Maar nadat ik gefinisht was, had ik ondraaglijke pijn. Ik kon geen gewicht op mijn linkerbeen zetten en moest in een rolstoel worden weggereden. Ze zeggen dat je bij een Ironman je grenzen opzoekt en ik kan zeggen dat ik die die dag ben tegengekomen en misschien zelfs heb overschreden, want ik kon de twee maanden daarna niet eens zonder pijn wandelen.” Tot eind mei kon Skipper niet pijnvrij wandelen en of hij voor het einde van het seizoen alweer zou kunnen hardlopen was nog maar de vraag.
Maar vier weken later stond Skipper alweer aan de start van Challenge Geraardsbergen, waar hij op een vierde plaats eindigde. Nog eens twee weken later behaalde hij ook een vierde plaats bij Challenge Roth, met de snelste marathontijd van de dag. Bij Ironman UK behaalde Skipper zijn eerste Ironman-overwinning en bij Ironman Hamburg, wat een duathlon werd dankzij het afgelaste zwemonderdeel, eindigde hij op een tweede plaats achter de Belgische Bart Aernouts. Met een trainingsstage op hoogte in Font Romeu bereidde Skipper zich daarna voor op het Ironman Wereldkampioenschap.
Al zijn pijlen had de Brit gericht op Kona. ,,Ik ben niet de beste in de hitte, dus ik wist dat ik in de beste vorm van mijn leven zou moeten verkeren om, ondanks het prestatieverlies dat ik zou leiden, een goed resultaat te behalen.” Uiteindelijk eindigde Skipper 7e bij Ironman Hawaii. ,,Ik begon tegelijk met de belangrijkste kanshebbers aan de marathon, maar leed onder de hitte. Ik ben tevreden met mijn plaats in de top tien, maar ik weet dat ik er meer uit kan halen als ik beter met de hitte om kan gaan. Dit was mijn langzaamste marathon ooit, terwijl ik nog nooit zo goed in vorm was geweest.”
Met een DNF bij Ironman Arizona sloot Skipper afgelopen weekend zijn seizoen af. ,,Dit is niet de manier waarop ik dit seizoen had willen eindigen. De temperatuur bij de start was extreem laag, waardoor ik met gevoelloze handen en voeten uit het water kwam, en ook op de fiets niet goed op gang kwam. Ik kreeg pijn in mijn benen omdat ik met koude spieren hard aan het pushen was en mijn vermogen kwam niet boven de 230 watt uit. Al zijn de omstandigheden natuurlijk geen excuus, want iedereen moest in dezelfde omstandigheden racen”, besluit Skipper.
Na al dit succes – maar ook de lastige momenten – zouden we bijna vergeten dat het ook Skipper niet is aan komen waaien. In 2010 volbracht hij zijn eerste triathlon en nadat hij in 2011 afstudeerde aan de universiteit besloot hij zich volledig op triathlon te richten. ,,Dat was geen moeilijk besluit, aangezien ik toch niet voor een goede baan in aanmerking zou zijn gekomen”, aldus Skipper die er alles voor over had om bij de besten van de wereld te horen. ,,Ik woonde in een goedkoop, gedeeld appartement in Manchester en verdiende mijn geld in een triathlonwinkel. Ik werkte zo min mogelijk, zodat ik zoveel mogelijk tijd in mijn trainingen kon stoppen. Het kwam regelmatig voor dat ik in de supermarkt bij de kassa stond met onvoldoende saldo op mijn rekening. Dat zou ik nu behoorlijk gênant vinden, maar in die tijd had ik er alles voor over om het te maken als triatleet. Ik had het vertrouwen dat het mij zou lukken en als dat niet zo was, dan had ik er in ieder geval alles aan gedaan”, blikt Skipper terug.
