Hij neemt in een zeer roerige periode het stokje als Algemeen Directeur binnen de Nederlandse Triathlon Bond over: Thorwald Veneberg. Na alle commotie die ontstond rond de bond en specifieker het Nationaal Trainingscentrum (NTC, red.) en daaruit voortvloeiend het vertrek van onder andere voormalig directeur Rembert Groenman, technisch directeur Adrie Berk en het voltallige bestuur, zal de voormalig profwielrenner nu het roer overnemen en de NTB richting rustiger vaarwater moeten leiden. Het toverwoord voor Veneberg is daarin ‘communicatie’.
Het is een fijn en prettig gesprek met Veneberg. De kersvers Algemeen Directeur oogt vriendelijk, rustig, behouden en tegelijkertijd open en transparant. Zijn eerste dagen binnen zijn nieuwe functie – hij begon op 1 november – zijn naar eigen zeggen goed bevallen. Deze maand is hij vooral druk bezig met het indienen van een begroting, maar net zo goed met het voeren van heel veel gesprekken. “Luisteren naar de collega’s hier. Wat speelt er? Hoe kijk je tegen bepaalde zaken aan? Hoe heb je de afgelopen periode beleefd? Veel collega’s die geen invloed hadden op alles wat er op het NTC gebeurde, kregen hier – op kantoor – wel ‘de shit’ over zich heen. Zij hebben een lastige en onrustige periode achter de rug. Er zijn zaken blijven liggen. Al die collega’s zitten er wel met een hart voor de sport, dus dat vergt nu veel aandacht.”
‘Vanuit die motivatie om de topsport beter te maken, blijven hangen’
Toen Veneberg vol in de sollicitatieprocedure voor de functie als Algemeen Directeur zat, samen met nog een andere kandidaat van wie hij niet weet wie hij/zij eigenlijk was, kwam ondertussen het tweede onderzoeksrapport van bureau Unravelling uit, waarin werd gesproken over ‘klachten als eenzaamheid, depressieve gevoelens en overtraindheid die zijn ontstaan of verergerd door staf en directie’. “Juist dat gaf me een extra zetje in deze richting, omdat ik vanuit de motivatie om de topsport beter te maken, altijd ben blijven hangen in dit wereldje.”
‘De tijd van de dopingperikelen, seksclubs en wijn’
Het zijn bewonderenswaardige woorden van Veneberg, die zelf als profwielrenner uitkwam voor de Rabobank-ploeg en reed in de tijd dat mannen als Michael Boogerd en Thomas Dekker daar ook voor uitkwamen. “Het was een tijd van de dopingperikelen, het bezoeken van seksclubs, altijd wijn aan tafel”, wijst hij op zaken die heel gewoon waren in die tijd, maar ver van de normen en waarden van Veneberg staan en waar hij zich dus altijd zoveel mogelijk van distantieerde. “Ik sliep in die tijd heel vaak alleen op een kamer. Ik begrijp nu waarom”, zegt hij met een lach. “Ik was altijd al een beetje een outsider, die werd gezien als iemand met te sterke waarden en normen. Ik paste niet binnen die setting. Het was een bewogen periode. Overigens kreeg ik een deel ook helemaal niet mee, hoor. Ik weet niet of je het boek van Thomas Dekker hebt gelezen, maar daar staan dingen in waarvan ik nu denk: ‘joh, ik was mee op hetzelfde trainingskamp’.”
‘Dan doe je het als sport echt wel goed’
Het waren de jaren waarin Veneberg enerzijds enorm genoot van topsport, maar ook besefte dat het leven van een topsporter hard is én er heel veel verbeterd kon en moest worden. Die motivatie – om de topsportwereld een beetje beter en mooier te maken dus – heeft hij altijd gehouden. De afgelopen jaren probeerde hij dat als directeur bij de KNWU te bewerkstelligen en de komende jaren zal hij dat dus proberen als directeur van de NTB. “Laten we vooral ook niet vergeten dat er echt mooie dingen zijn gebeurd binnen de triathlonwereld. Er is een topsportprogramma neergezet waarin resultaten zijn behaald en een centraal trainingsprogramma neerzetten, is echt lastig. Binnen het wielrennen hebben we dat voor de wegploeg ook geprobeerd, in Sittard, maar dat is nooit van de grond gekomen. Daar heb je echt toegewijde atleten voor nodig, dus dat dit binnen de triathlonwereld wel is gelukt, is knap. Daarnaast is er tot 2019 een enorme groei binnen de triathlonsport geweest, waarbij we op een gegeven moment zelfs officials tekort kwamen voor alle wedstrijden. Dan doe je het als sport echt wel goed.”
‘Dat moet je gewoon niet hebben, dat geeft vroeg of laat scheve gezichten’
Veneberg is tegelijkertijd de eerste die toegeeft dat er binnen de NTB meer dan genoeg niet goed ging en zelf haalt hij onder andere de familiaire banden aan, die tot voor kort heel normaal waren met betrekking tot de belangrijke functies binnen de bond en het NTC. “Dat moet je gewoon niet hebben. Dat geeft vroeg of laat scheve gezichten.” Tegelijkertijd wil Veneberg – en ergens is dat logisch – ook niet teveel kwijt over zijn voorgangers. “Maar wat ik wel weet is dat ze (Rembert Groenman en Adrie Berk, red.), gehandeld hebben vanuit een passie voor de sport. Je kunt er alles van vinden of ze het goed of niet goed hebben gedaan, maar ze – zeker Adrie – waren er dag en nacht mee bezig.
‘De waarde van onafhankelijke journalistiek is enorm groot’
Eén ding wil Veneberg in ieder geval veranderen en dat is de openheid en de transparantie die de NTB moet – en hoort – uit te stalen. “We hebben niks te verbergen. Ik wil zoveel mogelijk met iedereen in gesprek, zeker ook met journalisten. De waarde van onafhankelijke journalistiek is enorm groot. Ik wil iedereen laten zien wat we doen en waarom we dat doen. Communicatie is, inderdaad, echt het toverwoord.”
‘Cultuurverandering’
Dat er een cultuurverandering zal moeten plaatsvinden, erkent ook Veneberg. Dat dat niet makkelijk zal zijn, erkent hij eveneens. “Het uitspreken van openheid en transparantie is één, maar het moeilijke is om mensen er daarna aan te herinneren. Hen ervan bewust te maken. Gedragsverandering is nu eenmaal lastig. Als het makkelijk was geweest, dan was het inmiddels al wel gebeurd. Het moet in kleine stapjes; pas dan krijg je verandering. De afgelopen jaren heb ik een cultuuromslag binnen de wielerwereld gezien, dus dat neem ik zeker als voorbeeld mee naar de huidige situatie binnen de triathlonwereld.”
Tekst gaat verder onder afbeelding
‘Als bond zijn we ondersteunend’
Genoeg over de topsport, want feitelijk is dat de verantwoordelijkheid van Technisch Directeur Henry Bonnes, die overigens al een klein jaar, sinds zijn aanstelling begin dit jaar, geen interviews geeft en ook kritiek krijgt van atleten dat er nog steeds niks veranderd is. “Maar hij is er druk mee en vanaf nu heb ik veel contact met hem over welke stappen er zijn gezet”, aldus Veneberg daarover. Veneberg die zich op zijn beurt ook moet inzetten om de breedtesport vooruit te helpen. “Wij zijn als bond ondersteunend aan ‘het land’. Met ‘het land’ bedoel ik dan organisatoren, clubs en individuele leden. Wij zorgen voor de facilitering van wat de triathlonraad beslist; dat voeren wij uit. Daarin kunnen en moeten we stappen zetten. Welke stappen dat zijn, daar hebben we al ideeën over en daar ligt een plan voor klaar. Dat plan werken we op dit moment specifieker uit. Onder organisatoren is soms onvrede, dus dat wordt een focuspunt voor ons.”
‘Soms met handen gebonden, maar veelvuldig in gesprek met organisatoren’
Toch hoeven organisatoren zeker niet zomaar op financiële ondersteuning te rekenen, bijvoorbeeld omdat het lastige jaren zijn geweest door COVID en daardoor achterblijvende inschrijvingen. “Financieel zijn ook wij beperkt tot onze niet al te ruime begroting; ook voor ons zijn het lastige jaren geweest. Wat dat betreft zijn onze handen soms gebonden. We willen nu zoveel mogelijk gesprekken voeren met organisatoren – communiceren, communiceren, communiceren – en zo kijken hoe we elkaar kunnen versterken. Dat kan op verschillende vlakken. Bijvoorbeeld door het maken van content, door als bond aan te sluiten bij gesprekken met sponsoren en partners. Dat zijn mijn ideeën, maar ik ben vooral benieuwd naar de ideeën die organisatoren zelf hebben. Juist daarom gaan we de komende tijd veelvuldig met hen in gesprek.
‘Feedback is welkom’
Schroom vooral ook niet om Veneberg feedback te geven, zegt de Algemeen Directeur zelf. “Ook kritische feedback. Dat maakt je sterker. Het voelt altijd vervelend als je iets niet goed hebt gedaan; dan komt feedback hard binnen, maar het motiveert je ook om je te verbeteren. Het is natuurlijk wel de toon waarop. Als het gemeend en met respect is, dan is dat alleen maar prettig.”
Voor Veneberg staat voorop dat de triathlonwereld mooi is en de community net zo. “Het zijn allemaal enthousiaste mensen die hetzelfde willen. Door omstandigheden en bepaalde keuzes is men uit elkaar gedreven. Het is mijn ultieme doel en drijfveer om dit weer bij elkaar te brengen, want deze sport heeft een enorme potentie.”
‘Het streberige zit er altijd een beetje in’
Ondertussen kijkt Veneberg zelf ook al een beetje naar de wedstrijdkalender, want de kans is groot dat we hem volgend jaar wel ergens aan de start zullen zien. “Ik kom uit Amersfoort, dus de triathlon daar is een goede optie. Daarnaast hou ik heel erg van openwaterzwemmen, mountainbiken en trailrunnen, dus Ameland is dan ook wel een hele mooie. Maar goed, daar moet je fietsen over het strand, en ik ben niet zo’n poetser”, lacht hij.
Veneberg heeft een persoonlijk record van 3:15 op de hele marathon en 1:25 op de halve marathon. Meer dan verdienstelijke tijden en het ‘streberige’ is er ook nooit helemaal uit gegaan bij de voormalig topsporter. “Ik zeg altijd van niet, maar als ik dan een hardloopwedstrijdje doe, vind ik mezelf ineens in de kopgroep. Dan zeg ik tegen mezelf dat ik dat nooit ga volhouden, maar toch probeer ik er dan koste wat kost bij te blijven.” Tegelijkertijd vindt Veneberg het prettig dat hij geen topsporter meer is. “Het was een mooie tijd waarin ik veel heb geleerd, maar tegelijkertijd was het ontzettend zwaar. Je offert heel veel op en moet heel veel laten. Nu ben ik heel blij als ik gewoon met mijn gezin mee kan naar verjaardagen.”
