De frustraties zijn meer dan logisch: Marco van der Stel ondervond gisteren – tijdens de SLT Arena Games in Rotterdam – twee keer materiaalpech tijdens het hardlopen toen zijn loopband niet meewerkte. Tijdens de eerste heat kon hij niet eens beginnen aan het hardlopen en moest hij wachten op de tweede heat, terwijl hij in de derde heat een vrijwel zekere goede klassering als sneeuw voor de zon zag verdwijnen toen hij opnieuw moest toekijken hoe zijn loopband reparatie nodig had. “Volgens mij kon je mijn ‘godverdomme’ door de livestream heen horen.”

Het is logisch, maar tegelijkertijd was Van der Stel zijn frustratie ook al snel na de wedstrijd kwijt en was hij zelfs zo netjes om de organisatie nog zijn excuus te maken. “Zo teleurgesteld was ik ook weer niet. Op het moment zelf was ik gefrustreerd, maar tegelijkertijd weet je ook dat niemand er iets aan kan doen. Dat is het nadeel van dit soort races op Zwift, waarbij je afhankelijk bent van technologie. Dan kan er gewoon iets misgaan.”

Toch is het vanzelfsprekend enorm zuur voor Van der Stel, want hij heeft zich nu niet kunnen meten met alle atleten die aan de start stonden, in ieder geval niet op de manier waarop hij zelf hoopte. Toch liet hij zien – op de momenten dat de technologie wel meewerkte – een prima vorm te pakken te hebben en aardig mee te komen. In de derde en laatste heat liep hij zelfs richting een derde plaats – hij moest alleen de uiteindelijke winnaar Marten van Riel en runner-up Alex Yee voor zich dulden – waarbij een snelheid van 20.5 kilometer per uur werd gehaald. “Ik was in orde. Op de fiets reed ik even hard als de groep, maar vooral die laatste run was een grote opsteker. Ik liep van een zevende naar een derde plaats. Maar, toen stopte de loopband er dus wéér mee. Ik weet niet eens wat ik toen allemaal geschreeuwd heb.”

Onder de streep relativeert Van der Stel voldoende om vooral tevreden te zijn met zijn eigen race en te zien dat hij feitelijk goed voor de dag kwam. “Ik weet nu wat ik kan, dus ben niet teleurgesteld. In het stadion heb ik niet zoveel van de sfeer meegekregen, want ik was óf heel gefocust, óf heel geïrriteerd. Maar nu zit ik eigenlijk best met een prima gevoel terug in de auto.”