“Ik durf iets meer tegen mezelf te zeggen dat ik topsporter ben. In principe was ik dat natuurlijk al, maar ik vind dat ik nu op een niveau zit dat er dingen voor mogen wijken.” Met twee hele sterke races liet Maya Kingma dit jaar zien dat het in haar zit. Al was de triatlete daar altijd al van overtuigd, het duurde even voordat ze de juiste aanpak had gevonden om echt het onderste uit de kan te halen. We blikken met haar terug op 2020 en kijken uiteraard vooruit naar 2021. Hoe heeft Kingma haar trainingen door de jaren heen aangepast en hoe bereikt ze dat ultieme doel: de Olympische Spelen in Tokyo.
Direct na haar overwinning bij Ironman 5150 Maastricht ging Kingma haar off season in, maar ondertussen is de atlete alweer volop in training. “Begin oktober ben ik weer begonnen.” Grotendeels op dezelfde basis borduurt Kingma verder, maar hier en daar wordt er wat bijgeschaafd: “Ik laat het aan Louis (bondscoach Delahaye, red.) over hoe mijn opbouw richting volgend seizoen eruit ziet, maar ik vind het wel fijn om inzicht te hebben. We hebben een evaluatie gehad en ik had wat puntjes waaraan ik wil werken en die ik juist hetzelfde wil houden. Maar, het is nog een beetje afwachten hoe het eruit gaat zien qua races volgend jaar. We doen nu alsof de eerste races (WTS Chengdu en Yokohama, red.) in mei zijn.”
‘Ik liep drie minuten van mijn PR af’
Voordat we verder vooruit kijken, blikken we terug. Terwijl 2020 voor de meeste atleten een verschrikkelijk jaar was, wist Kingma juist in deze gekke tijd te pieken. “Ik had ook wel gehoopt dat ik deze prestaties neer kon gaan zetten. Ik wist dat ik in de winter van 2019 stappen had gezet richting 2020. De eerste wedstrijden die gepland stonden waren Abu Dhabi en een Europese cup in Spanje. Daar was het doel podium, maar die wedstrijden gingen natuurlijk niet door. Ik heb toen zelf een tien kilometer gelopen en liep drie minuten van mijn PR af. Toen had ik wel zoiets van: ‘dit zou moeten kunnen’.”
‘Ik word meer als topsporter behandeld’
Toen het licht voor Karlovy Vary op groen ging, richtte Kingma daar al haar pijlen op. “Dat is een zwaar parcours met fietsen en een goede afstand, dus dan zou ik hard moeten fietsen en maar zien wat ik daar mee kon bereiken.” Het WK in Hamburg kwam er als een verrassing tussendoor en ook daar kreeg Kingma – die zesde werd – bevestiging goed op weg te zijn. Toen ze een week later derde werd tijdens de World Cup in Karlovy Vary, haalde Kingma opgelucht adem: “Ik was ergens wel bang dat ik het niet zou kunnen laten zien in 2020. Nu ik deze wedstrijden goed heb gepresteerd, merk ik dat ik meer als topsporter behandeld word.”
‘Iemand moet de huur betalen’
Dat komt precies op het goede moment. Nadat Kingma rond dezelfde periode dit jaar haar studie afrondde, moest er financieel iets gebeuren om dit leven te kunnen blijven leiden. Ondertussen is de atlete ervan verzekerd dat ze als individuele triatlete haar A-status bij NOC*NSF behoudt. Of het gehele Mixed Relay Team dat lukt – ze moeten top acht staan – is nog enigszins onzeker. Toch blijft het financieel lastig als triatleet, erkent Kingma. “Toen ik hoorde dat ik geslaagd was, ging er direct door mij heen dat ik moest gaan solliciteren. Ik moest wel een baan vinden, want anders zou ik geen inkomen hebben en iemand moet de huur betalen. Dat was wel iets waar ik mee bezig was: wat voor baan wil ik en hoe kan ik daarnaast blijven sporten.” De prestaties uit Hamburg en Karlovy Vary maakten het verschil. “Nu heb ik een minimumloon en kan ik in ieder geval de huur betalen. Toch zou Kingma graag zien dat ze in de toekomst financieel gezien nog meer vrijheid heeft om haar dromen na te jagen. “Ik hoop dat ik volgend jaar in een financiële situatie terecht kom dat ik makkelijker of vaker een hoogtestage kan betalen. Dat betaal ik nu zelf met wat hulp van de bond, maar met een minimum loon is dat alsnog wel een beetje sprokkelen.”
‘Als ik het hele jaar kan blijven lopen, zit het goed’
Om dit jaar haar beste prestaties ooit neer te kunnen zetten, werkte Kingma de afgelopen jaren hard. “Als er een ding is wat ik door de jaren heen geleerd heb, dan is het wel bewust met je trainingen bezig zijn en luisteren naar je lichaam.” Kingma is het perfecte bewijs dat wat voor de ene atleet goed werkt, de ander kan tegenwerken. Zo heeft ze geleerd spaarzaam te zijn met haar looptrainingen. “Als ik door het hele jaar heen kan blijven lopen, zit het goed en hoef ik geen absurd lange duurlopen of zware baantrainingen te doen. Ik moet vooral zorgen dat ik kan blijven lopen. Vorige trainers dachten wel eens dat als ik 17:30 minuut op de vijf liep, dat ik door bepaalde trainingen te doen nog harder kon. Dan deed ik dat drie weken en kon ik zes weken daarna niet meer lopen. Nu zorg ik dat ik steady blijf lopen en bouwen we het rustig uit.”
Het constante trainen heeft er ondertussen voor gezorgd dat Kingma in wedstrijden ook de langere afstanden snel loopt. “In de Relays liep ik al twee jaar top vijf tijden, maar op langere afstanden lukte dat niet. Ik heb vroeger heel vaak weken niet kunnen lopen. Als je dan uiteindelijk gemiddeld tien kilometer per week loopt, is het niet zo gek dat je op 1,5 kilometer in een wedstrijd tempo kan houden, maar je die snelheid niet door kunt trekken naar de tien kilometer.”
Olympische Spelen: ‘Ik hoop dat ze de uitzondering snel maken’
Voorlopig is Kingma ondanks twee sterke races nog niet verzekerd van een plekje op de Olympische Spelen. De reden is dat deze wedstrijden geen officiële kwalificatieraces waren, maar gezien de situatie met het coronavirus, heeft Kingma nog hoop op een uitzondering. “Dat traject ligt nu een beetje stil. Ze (NOC*NSF, red.) hebben aangegeven het een interessante case te vinden. Ze snappen de situatie en vinden dat ik wel mag, maar juridisch gezien hebben zij gewoon vastgelegd in welke wedstrijden het moet gebeuren en die moet van tevoren als kwalificatiewedstrijd worden aangemerkt. Dat is niet gebeurd. Als ze mij nu toezeggen, krijg je ook sporters die misschien zeggen ‘ik heb helemaal niet kunnen racen dit jaar, maar wel stappen gezet’. Dat is het grootste knelpunt; hoe ze aan kunnen gaan wijzen wie goed genoeg is. Ze moeten sowieso een uitzondering gaan maken, of beslissen mij niet individueel te laten racen, want de kwalificatieperiode loopt tot mei en er zijn vooralsnog geen wedstrijden tot dat moment gepland. Ik hoop dat ze die beslissing zo snel mogelijk maken, want dan maak je wel andere keuzes in je trainingen.”
‘Ik vind dat ik er thuishoor’
Als het aan Kingma ligt, valt die uitzondering natuurlijk in haar voordeel, want ze heeft alle vertrouwen in een goede wedstrijd in Tokyo. “Ik vind wel dat ik er thuishoor. Ik heb het circuit vorig jaar kunnen zien en het is ook wel een afstand die in mijn voordeel is. En het is een wedstrijd zonder wetsuit, want het water is hartstikke warm. Het heeft een zwaar fietsparcours, dat ligt mij waarschijnlijk ook wel. Natuurlijk wil ik daar heel graag heen en ik vind ook dat ik er naartoe moet. Maar ik heb het verder niet in de hand. Als ik niet mag, is dat super jammer, maar dan vergaat mijn wereld niet. Dan wil ik alsnog dezelfde prestaties laten zien het WTS-circuit.”
