Het was niet de meest spectaculaire wedstrijd om te kijken – er gebeurde eigenlijk weinig en pas tijdens de run werden er echte verschillen gemaakt – maar de Japanner Takumi Hojo heeft zojuist de Europe Triathlon Cup Quarteira gewonnen. Dat deed hij door een indrukwekkend looponderdeel, waarmee hij iedereen het nakijken gaf. De Nederlanders – Victor Goené, Mitch Kolkman en Gjalt Panjer – misten meteen de aansluiting met de grote kopgroep en speelden daardoor vanaf het begin geen hoofdrol voorin de wedstrijd. Ze vielen allemaal ver buiten de top dertig.
Ondanks dat er hard werd geprobeerd om weg te zwemmen in het ruige water en Márk Dévay er alles aan deed een gaatje te slaan, lukt het de Hongaar niet te voorkomen dat er een groot lint aan mannen achter hem uit het water kwam. Dat gebeurde na 18:10 minuut, toen Dévay wel de eerste man was die richting T2 rende. In T2 gebeurden geen gekke dingen en dus ontstond er vrijwel direct een enorme kopgroep op de fiets. De Nederlanders zaten daar niet bij.
In het begin werd er vanuit de groep best vaak achterom gekeken naar waar de achtervolgers bleven – vooral de Japanner Takumi Hojo zat regelmatig achterom op zijn fiets – maar tegelijkertijd hadden de veertien mannen door dat ze het tempo hoog moesten houden om hun kansen op een definitieve uitbraak te vergroten. De tweede groep zat na een paar kilometer fietsen op een kleine halve minuut achterstand.
Uiteindelijk bleef de kopgroep voor de achtervolgende groep, maar gebeurde er eigenlijk vrij weinig tijdens het fietsonderdeel. Tot de laatste kilometers dan, toen de Brit Connor Bentley ineens een aanval plaatste en er in zijn eentje in slaagde om uit de kopgroep te ontsnappen. Hij pakte een gaatje van maximaal twintig seconden, maar toen hij T2 uiteindelijk in kwam, was daar nog maar vijf seconden van over en leek hij dus vooral onnodig energie te hebben verspild.
Tijdens de run wisselden verschillende mannen een aantal keer van positie, ontstonden er verschillende groepjes en waren het uiteindelijk de twee hoogst geklasseerde atleten – de Japanner Hojo en de Amerikaan Seth Rider – die er samen met de eveneens Japanner Kenji Nener vandoor waren gegaan. Met z’n drieën liepen ze een dermate hoog tempo dat niemand hen kon volgen. Na precies vijf kilometer, halverwege de run dus, versnelde Hojo nog een keer en liet hij Nener en Rider achter zich. Terwijl zij in een spannend duel om het zilver en brons bleven verwikkeld, werd de voorsprong van Hojo snel groter.
Hojo liep dan ook mooi naar de zege, die hij na 1:46:20 opeiste. Rider besliste de strijd om het zilver in zijn voordeel en finishte een paar seconden later als tweede. Nener verloor in de laatste kilometers ineens nog veel posities, terwijl het de Brit Daniel Dixon was die geweldig naar voren kwam gelopen en het brons opeiste.
De Nederlandse mannen vielen allemaal ruim buiten de top dertig.
Een uitgebreid verslag van de vrouwenrace vind je hier.
