Achttien jaar geleden maakte Sophie Coldwell voor het laatst een jaar mee zonder triathlons. Tot dit jaar. Met een lege kalender en grote onzekerheid had de Engelse top triatlete voor haar gevoel twee opties: alles geven voor een eventuele WTS race in Hamburg en Montreal óf iets doen wat ze al achttien jaar niet heeft gedaan. ,,Ik ben tot het besluit gekomen dat er dit jaar geen triathlons inzitten voor mij”, aldus de 25-jarige atlete tegen BBC Sport.

Dat is natuurlijk ontzettend balen, maar het biedt ook ruimte voor wat andere dingen. Daarbij houden online wedstrijden haar toch fit en competitief. ,,Het is mentaal makkelijker om dit jaar gewoon af te schrijven. Je vergeet hoeveel triathlon onderdeel is van je leven. Ik train niet om te trainen, maar om te racen.” De Olympische Spelen hadden er voor Coldwell dit jaar sowieso niet ingezeten, aangezien de atlete in de selectie tekort kwam ten opzichte van een paar andere Engelse triatleten. Daarom was het doel dit jaar een WTS podium en het verder verbeteren van haar prestaties op de sprint en relay evenementen.

‘Dat is heel risicovol’

Nu er slechts een enkele race in 2020 plaats lijkt te vinden, heeft Coldwell besloten zich op 2021 te focussen. ,,Ik wil niet heel hard trainen en dat ik dan vervolgens niet kan racen. Het is heel lastig wanneer organisaties zeggen ‘we gaan dit neerzetten’. Ik wil mij niet 110 procent inzetten voor training als we – zoals dat momenteel is – geen gebruik kunnen maken van fysiotherapeuten. Dat is heel risicovol.” Ondertussen heeft Coldwell vrede met een ‘verloren’ jaar: ,,Ik heb het geaccepteerd. Ik kan doorgaan op 70 tot 80 procent van mijn gebruikelijke omvang en ik zal niet racen tot ergens in maart.”

‘Dit blijf ik in de winter ook doen’

Gelukkig kan Coldwell voorlopig dus genieten van online wedstrijden. ,,Het was super om iets te hebben om je op te focussen. Iedereen heeft behoefte aan sport, op wat voor manier dan ook. Eén deel van mij dacht: ‘Dit is letterlijk een computerspel en het betekent niets’. Maar een ander deel dacht: ‘Mijn god, dit is ‘do or die'”, grapt de atlete. De virtuele wedstrijden zorgden ervoor dat Coldwell harder traint dan wanneer ze zichzelf in haar eentje in het zweet werkt. Daarbij leverde het de afgelopen maanden nog wat prijzengeld en sponsoraandacht op ook. ,,Dit blijf ik in de winter ook doen. Het heeft op een bepaalde manier de ogen van mensen geopend, of het nu gaat over training of racen. Het is toch iets anders dan op de indoortrainer zitten en naar Love Island kijken.”

Acht adoptie kippen

In dit rustige jaar en bij het ontbreken van de vele verre reisjes, zagen Coldwell en haar partner – Tom Evens – kans om hun mini boerderij uit te breiden. ,,Drie maanden geleden hebben we acht ex-commerciële kippen geadopteerd. Ze kunnen nu vrij rondscharrelen en leven een gelukkig leven.” Niet alleen hebben de kippen een mooier leven, ze hebben ook een naam gekregen: ,,Ik heb die van mij vernoemd naar drag queens uit het programma ‘RuPaul’s Drag Race’. We hebben Ru, Monet X Change, Jackie Cox, Valentina en Vivienne. Ze hebben allemaal een bandje om hun poot, maar als goede ‘kippenmoeder’ kan ik ze ook zelf uit elkaar houden.” Niet alleen Coldwell, haar partner en de kippen zijn blij, ook haar teamgenoten genieten van de komst van het pluimvee. ,,Ze krijgen allemaal verse eieren. Je weet dat mensen er blij mee zijn als ze twaalf lege eierdozen terugbrengen.”

(tekst gaat verder onder foto)

Coldwell met één van haar kippen. (Foto: Instagram)

‘Vrouwen in de sport is iets wat nog meer moet groeien’

Niet alleen met eieren maakt Coldwell haar trainingspartners blij. Engelse atleten die door de overheid ondersteund worden, worden aangemoedigd en financieel geholpen bij het maken van een plan voor hun leven na de sport. Of om tijdens hun sport al wat bij te kunnen verdienen. Coldwell maakt gebruik van wat haar wordt aangereikt en leert om manicure te worden. ,,Ik ben nogal een nagel ‘freak’. Ik heb altijd perfecte nagels en toen dacht ik ‘laat ik twee vliegen in een klap slaan’.”

,,Ik denk dat het belangrijk is dat vrouwen een identiteit hebben. Als je kijkt naar Shelly-Ann Fraser-Pryce (Jamaicaanse sprinter, red.): zij heeft iedere wedstrijd een ander kapsel. Ik zeg niet dat ik blauw of roze haar wil, maar het is mooi als vrouwen iets doen om zichzelf op een andere manier te identificeren dan mannen doen. Vrouwen in de sport is iets wat nog meer moet groeien. Als vrouwen bij een wedstrijd kunnen verschijnen met ‘fancy’ nagels, dan ben ik daar helemaal voor.”