Zaterdag 13 oktober is het zover: Ironman Hawaii. Volgens velen de hoogmis van de triathon. Onder het motto van ’40 years of dreams’ viert Ironman het veertigjarig jubileum van de race. Vorig jaar wist Patrick Lange een parcoursrecord te zetten bij de heren in 8:01:40, terwijl Daniela Ryf bij de dames haar ‘three-peat’ maakte door voor de derde maal op rij te winnen. Dit jaar ligt de race bij de heren volledig open, terwijl Ryf voor een ‘four-peat’ gaat. Helaas staan er geen Nederlandse pro’s aan de start dit jaar. Nadat we de kanshebbers bij de dames uitgebreid besproken hebben zijn nu de heren aan de beurt.
Veel blesssureleed
Als eerste verdienen de grote afwezigen enige aandacht: we hadden het er kort geleden al over. Grootste naam op de lijst van de afwezigen is Jan Frodeno. De Duitser is tweevoudig Hawaii winnaar en gold als de absolute favoriet voor een derde wereldtitel na zijn spectaculaire seizoen met als hoogtepunt de overwinning op het Wereldkampioenschap Ironman 70.3. Daarnaast moeten ook Ben Hofmann, Boris Stein en Terenzo Bozzone vanaf de zijlijn toekijken.
Favorieten
Door de afwezigheid van Frodeno heeft regerend Wereldkampioen Patrick Lange een grote bulls eye op zijn rug. Hij wist bij zijn beide Kona-deelnames door een marathon van 2:39 het podium te halen: in 2016 op de derde plek, vorig jaar als winnaar. Zijn concurrentie heeft dit jaar echter niet stil gezeten: tijdens veel Ironmans werd er ongekend hard gelopen. Een voorbeeld hiervan is Ironman Texas: Matt Hanson liep er een marathon van 2:34 uur. De vraag is echter of de concurrentie net als Lange juist in Kona op hun top weet te zijn. Daarnaast zal Lange echt aan zijn fietsen gewerkt moeten hebben. Vorig jaar werd hij er op de terugweg van Hawi gewoon keihard af gereden en moest hij de marathon met meer dan tien minuten achterstand beginnen.
(tekst gaat verder onder de foto)
De tweede naam die rondzingt als grote kanshebber is die van Lionel Sanders. De Canadees werd vorig jaar tweede, leerde veel, werd vervolgens bij al zijn Ironman races dit jaar telkens weer tweede en leerde nog meer. Op het gebied van voeding heeft Sanders zich ondertussen ook de basis eigen gemaakt en ook nog eens uitgebreid getest een aantal weken geleden. Daarnaast is hij op alle vlakke sterker dan vorig jaar. Sanders racet graag van voren en het is te verwachten dat hij net als vorig jaar op de terugweg van Hawi de aanval inzet en met een aantal überbikers wegrijdt om een zo’n groot mogelijk gat met de snelle lopers te maken. De vraag is of hij het gat groot genoeg kan krijgen dit jaar.
Sebastian Kienle is al jaren een favoriet voor de titel. Hij won in 2014, werd vervolgens nog eens tweede in 2016 en vorig jaar vierde nadat hij een aantal kilometer voor de finish door David McNamee van het podium gelopen werd. Kienle racete dit jaar vooral Challenge races, nadat hij zijn Hawaii-deelname al in november 2017 had veilig gesteld bij Ironman Cozumel. De manier van racen van Kienle is te vergelijken met die van Sanders, wat vorig jaar voor een spannend duel zorgde. Kienle en Sanders kwamen vlak achter elkaar het water uit en reden samen met Cameron Wurf nog in de eerste helft van het fietsparcours het gat naar de kop dicht. Onderweg werden er vorig jaar nog nog een aantal woorden gewisseld tussen de heren. Kienle tegen Sanders: ,,Dat is Cameron Wurf, laat hem niet wegrijden!” Er is een aanzienlijke kans dat de race zich ook dit jaar zo ontwikkelt.
(tekst gaat verder onder de foto)
David McNamee werd vorig jaar onverwachts derde door een sterke marathon in 2:45 uur. De vraag is hoe hij het dit jaar gaat doen. Zijn enige deelname aan een Long Distance was dit jaar bij Ironman Klagenfurt, waar hij bij de tweede helft van de marathon volledig instortte en ver terugviel.
Nieuwkomer op Kona is Javier Gomez. Hij won in het ITU circuit ontelbaar veel wedstrijden en maakte al in 2014 uitstapjes naar de Middle Distance. In 2014 werd hij zelfs wereldkampioen Ironman 70.3, terwijl hij dit jaar bij dat wereldkampioenschap derde werd achter Frodeno en Alistair Brownlee. Het Long Distance debuut van Gomez was dit jaar bij Ironman Cairns, waar hij gelijk onder de acht uur wist te finishen en daarmee tweede werd.
De Zuid-Afrikaan James Cunnama finishte vorig jaar op de vijfde plaats, maar crashte vervolgens in november met zijn mountainbike, waardoor hij na vijf dagen op de intensive care zijn herstel begon. Hij racete door zijn blessure alleen Ironman Hamburg, waarbij het zwemonderdeel werd vervangen door zes kilometer lopen wegens blauwalg. Desondanks werd hij derde. Doordat hij veel basistraining aan het begin van het seizoen heeft gemist is het de vraag hoe hij het zich aan het einde van de race weet te handhaven.
Een andere pechvogel is Tim Don. Hij werd vorig jaar vlak voor Ironman Hawaii aangereden en brak zijn nek. Don maakte het schijnbaar onmogelijke waar en wist zich na zijn herstel terug te vechten en een aantal Ironmans te finishen en zich tegen alle verwachtingen in ook nog te plaatsen voor Kona. Don heeft door zijn lange herstel echter ook veel basistraining gemist, wat er voor zorgde dat hij aan het einde van alle Long Distance races waar hij meedeed terugviel in de tweede helft van de marathon. Wie weet heeft hij dit in aanloop naar Hawaii om weten te draaien en zien we straks een herboren Don op het podium.
De Oostenrijker Michael Weiss kan als gevaarlijke outsider voor het podium worden gezien. Weiss verkeert dit jaar in de vorm van zijn leven. De Ironman Maastricht winnaar van 2017 stond dit seizoen bij zes Ironman races op het podium, waarvan vier maal op het hoogste treetje. Vorige week wist hij bij zijn vormtest bij Ironman 70.3 Cozumel in vergelijkbare hitte en vochtige omstandigheden als in Hawaii met een fietstijd van 2:00:52 iedereen op grote achterstand te zetten. In 2016 voerde Weiss een tijd lang het veld aan tijdens het fietsen en de kans is groot dat hij dit jaar met Sanders, Kienle en Wurf op de Queen-K highway los gaat.
(tekst gaat verder onder de foto)
Het niveau bij het herenveld is over de hele breedte zo hoog dat eigenlijk bijna het halve veld op het podium zou kunnen eindigen. Braden Currie, Patrick Nilsson, Frederik van Lierde, Bart Aernouts, Andy Potts, Tim O’Donnell, Ivan Tutukin, Ivan Rana, Brent McMahon, Jan van Berkel en Cameron Wurf zijn allen atleten die op een goede dag ver kunnen komen en dan hebben we nog niet eens iedereen genoemd.
Favorieten volgens 3athlon.nl
***** Lionel Sanders, Patrick Lange
**** Sebastian Kienle, Javier Gomez
*** David McNamee, Michael Weiss
** Tim Don, James Cunnama, Bart Aernouts
* Alle andere heren
