Ze werd vandaag derde tijdens Ironman Barcelona, maar moest diep gaan om die podiumplaats eruit te slepen. Het was een zware race voor Yvonne van Vlerken die vooral tijdens het lopen naar eigen zeggen kracht miste en niet in haar ritme kwam. Toch is ze trots dat ze de finish heeft gehaald. En daarmee ook haar laatste finish op een Long Distance race, want ze maakte zojuist bekend vaarwel te zeggen tegen de klassieke afstand over 3.8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en 42.2 kilometer hardlopen.
Het is meteen een stukje sporthistorie dat er vandaag is ontstaan. Van Vlerken deed ruim veertig Long Distances en er is geen enkele vrouw die vaker dan haar onder de magische grens van negen uur dook. ,,Maar het is gewoon even klaar. Ik heb er zoveel gedaan. Het lichaam heeft nu echt rust nodig. Volgend jaar ga ik geen hele doen. Verder dan een jaar kijk ik nog niet, maar dit zou heel goed mijn allerlaatste geweest kunnen zijn.”
Van Vlerken, die vorige maand nog de overwinning pakte bij Challenge Almere-Amsterdam, vindt het verder niet zo erg dat ze nu dan, in Barcelona, afscheid neemt met ‘een wat mindere’ wedstrijd. ,,Ik ben hartstikke trots dat ik de finish heb gehaald. Ik heb gevochten voor wat ik waard ben. Het had leuker geweest als ik tweede was geworden, maar dit is oké.”
Van Vlerken zwom goed, kwam een paar seconden achter de kopgroep uit het water en nam al snel tijdens het fietsen de leiding in de wedstrijd over. Er kon slechts een handvol dames mee, waaronder de uiteindelijke winnares Laura Philipp. Waar Van Vlerken vandaag dus afscheid nam van de Long Distance, maakte de Duitse triatlete juist haar debuut. ,,Ik had wel verwacht dat ze zo goed zou zijn. Laura traint zoveel en zo hard. Zij kan in de toekomst héél ver komen.”
(tekst gaat onder foto verder)
Nadat Van Vlerken tijdens het fietsen een aanval plaatste om er zoveel mogelijk dames af te rijden, kwam ze in de tweede ronde, zo rond het 110 kilometer punt, in de problemen. Op een gedeelte waar omhoog werd gereden, kwam ze achter een Age Grouper te zitten (die nog in zijn eerste fietsronde zat, red.) die moeite had met het tempo hooghouden. ,,Daar moest ik een gaatje laten op Laura en dat kreeg ik niet meer dicht. Mentaal is dat heel zwaar, want dan weet je dat je een paar minuten aan je broek krijgt.”
Dat gebeurde dan ook en met bijna zeven minuten achterstand begon Van Vlerken aan de marathon. Dat ging echter voor geen meter bij de Nederlandse. ,,Ik snap het niet, maar ik had geen kracht en liep ruim een kilometer per uur langzamer dan normaal. Ik heb drie keer enorm gekotst, ik was gedehydrateerd en zwalkte over het parcours. Als ik Laura al had willen verslaan, had ik een geweldig goede dag moeten hebben. Maar die had ik dus niet.”
(tekst gaat verder onder foto)
In het zicht van de haven werd Van Vlerken nog ingehaald door de Wit-Rus Hanna Maksimava. ,,Ja, zuur. Maar ik kon gewoon niet meer. Ik had al moeite om de twaalf kilometer per uur vast te houden. Ik moest me concentreren om überhaupt te blijven rennen. Helemaal verrot ben ik. Echt, wát een zware dag.”
We hoeven niet bang te zijn dat we Van Vlerken niet meer in actie gaan zien. ,,Nee hoor, ik zal echt wel mijn wedstrijdjes blijven draaien. Maar het écht lange werk, dat sla ik over. Het is goed als mijn lichaam rust krijgt.”
