,,Het is rond de 47 graden overdag. Pokke heet. En je hebt al je spullen zelf bij: spullen voor het slapen en eten voor zeven dagen.” Het is een extreme uitdaging, maar Andy Cools gaat hem – net als Mathon van Eijsden, die we eerder spraken – aan. In april volgend jaar wil hij de Marathon des Sables lopen; een ultramarathon in de meest heftige omstandigheden die de Sahara in het zuiden van Marokko te bieden heeft. ,,De langste etappe is bijzonder zwaar. Midden in de nacht loop je rond de 80 kilometer. In totaal loop je van de zeven dagen – waarvan één rustdag – ongeveer 250 kilometer. Dit wordt echt ‘once in a lifetime’.” 

De atleet heeft daarbij een bijzonder doel met deze uitdaging. Zo zamelt hij geld in voor een goed doel dat onderzoek doet naar kanker tijdens de zwangerschap. Terwijl er nog altijd vrouwen zijn die het advies krijgen om hun ongeboren kind op te geven, zou dit vaak niet nodig zijn, legt hij uit. Cools en zijn vrouw, Lesley, maakten het van dicht bij mee. Tijdens de zwangerschap van hun eerste kindje, kreeg Lesley de diagnose borstkanker. Gelukkig werd zij goed begeleid door prof. Frédéric Amant, die onderzoek doet naar kanker bij zwangere vrouwen en daar een fonds voor oprichtte. Het verhaal van de familie Cools werd een medische primeur en nu – jaren later – geniet het gezin in goede gezondheid van elkaar. ,,Het is een tijdje achter ons en mijn vrouw is helemaal hersteld. De angst blijft natuurlijk wel, al slijt het.” 

‘Ik ging studeren, promoveren en nadien was ik dikker geworden’

Dat Cools zich nu aan zo’n extreme marathon zou wagen, lag een aantal jaar geleden niet per se in de lijn der verwachting. ,,In het verleden was ik niet zo sportief hoor. Ik ben gaan studeren en promoveren en nadien was ik dikker geworden. Zo gaat dat in het leven. ‘Hoe kan ik dat oplossen’, dacht ik. Drie jaar geleden ben ik begonnen met sporten. Ik kocht een racefiets en hardloopschoenen. Zes maanden later deed ik mijn eerste marathon in 3:50 uur, dat vond ik niet slecht voor iemand die nooit had gesport. Het jaar daarop deed ik mijn eerste Ironman. Dat typeert mijn persoonlijkheid wel: uitdaging, maar geredeneerd extreem; niet in het wilde weg.” 

Tomtesterom: ‘Hij heeft het een beetje beroemd gemaakt’

Via Tom Waes van het Belgische programma Tomtesterom, stuitte Cools op de Marathon des Sables. ,,Hij had een programma waarin hij verschillende uitdagingen aanging; één daarvan was de Marathon des Sables. Hij was niet bijzonder goed getraind, dus het was bijzonder dat hij dat ging doen. Door die reportage gingen veel mensen in België en Nederland het ook doen. Hij heeft het eigenlijk een beetje beroemd gemaakt.” 

Geredeneerd extreem, zoals Cools zelf al aangaf. Hij denkt goed na over zijn plan en laat niets aan het toeval over. ,,Ik laat mij begeleiden door Energy Lab. Zij hebben een trainingsplan voor mij opgesteld. Ik vond het belangrijk dat het een bureau was dat al eerder atleten heeft afgeleverd in de Marathon des Sables. Veel mensen vind je niet die dit al hebben gedaan. Misschien maar twintig in Nederland en België, maar zij hebben al drie succesvolle atleten begeleid.” 

Training: ‘Als mijn voeten het uithouden, wil ik ook graag Ironman Frankfurt nog doen’

,,Op het ogenblik loop ik zo’n 40 tot 50 kilometer per week. Dat is nog heel braaf, maar dat gaat drastisch toenemen. Ik doe nu nog geen specifieke rugzak- en hittetraining. Dat komt pas later en ik kan ook gewoon blijven fietsen, want als mijn voeten dat uithouden zou ik volgend jaar in juni (enkele weken na de wedstrijd, red.) ook graag Ironman Frankfurt nog doen.” 

Zelf alles tillen en koken

Uiteindelijk zal Cools zich moeten voorbereiden op de hitte, het zand en het constant meeslepen van een zware rugzak. ,,Alle rugzakken worden streng gewogen”, legt Cools uit. Zo geldt er een bepaald minimum gewicht (6,5 kilogram) en een maximum van vijftien kilogram. ,,Er zijn bepaalde spullen die je verplicht bij je moet hebben: een kompas bijvoorbeeld, een spiegel en een vuurpijl voor noodsituaties. Het voedsel ga ik nog op voorhand testen. Dat zijn een soort van expeditie zakjes waar je warm water bij moet doen. En ik neem een vuursteen mee. ‘s Avonds moet je gewoon zelf koken.”

‘De bezemwagen zijn twee kamelen’

,,Voor de duizend atleten die meegaan, zijn er 60 artsen mee.” En die zijn zeer welkom. Want ‘s avonds schijnt het veldhospitaal geregeld vol te liggen met atleten die hun voeten kapot hebben gelopen. ,,Eigenlijk doen ze er verder alles aan om te zorgen dat iedereen het haalt. De bezemwagen zijn twee kamelen die rond de drie kilometer per uur lopen”, lacht Cools. Maar uiteindelijk moet er ook geslapen worden en moeten atleten ook de volgende dag weer fit zijn. Dus hoe hoger het tempo ligt, hoe meer tijd overblijft voor rust.

De route

,,Je vertrekt op een bepaald uur en moet dan een traject afleggen. Ik geloof dat er om de zoveel meter een soort aanduiding staat met hoe je moet lopen. Naar mijn weten is er nog nooit iemand verloren gelopen, behalve één Italiaan die ooit negen dagen kwijt is geweest. Dat is een heel heftig verhaal.” Cools vertelt hoe de man uit pure wanhoop zijn polsen probeerde open te snijden, maar dat het bloed door de extreme hitte direct stolde. ,,Uiteindelijk is de man teruggevonden bij een nomade stam. Dat is de reden dat je nu een soort chip meekrijgt en er twee helikopters rondvliegen. Als je 2,5 kilometer afwijkt komen ze je halen…Hoop ik.”

70 kilometer lange trainingen langs de Belgische kust

De Marathon des Sables is nog ver weg, maar tot nu toe ligt Cools goed op schema. Het grootste trainingsblok staat echter pas voor januari en februari volgend jaar gepland. ,,Dan ga ik naar de Belgische kust en tochten lopen van 70 kilometer met de rugzak op. Dat komt allemaal nog. Nu doe ik nog duurlopen van ongeveer twee uur en bouw ik op. Ik doe ook nog veel extensief, intensief en interval om de basis nog wat te verruimen.”

Je kunt het Fonds voor Onderzoek naar Kanker en Zwangerschap steunen via de IBAN van KU Leuven: BE45 7340 1941 7789 onder vermelding van 400/0019/87024. Meer informatie vind je via www.kankerenzwangerschap.be.