“Ik was een beetje plannen aan het maken voor komend seizoen en toen zag ik deze wedstrijd als eerste op de kalender. Ik dacht: ik kan triathlon én ik kan langlaufen, dus het is superleuk om mee te doen. En Andorra is ook nog eens een mooi land.” Op 3 en 5 februari zal Ian Pennekamp zich voor het eerst aan een Winter Triathlon en Winter Duathlon wagen. En niet zomaar een evenement, maar het WK U23 dat dus plaatsvindt in Andorra. “Eigenlijk wordt het mountainbiken de grootste uitdaging. Ik heb nog nooit echt gemountainbiket en nu moet het ook nog in de sneeuw…” 

Aan zijn gevoel voor de sneeuw heeft Pennekamp de afgelopen periode gelukkig goed kunnen werken. Voor een Nederlander althans, want de atleet stond deze winter al twee keer op de latten, waaronder afgelopen weekend nog, toen hij samen met de rest van het gezin zijn zus opzocht. “Het was een verrassing dat we dit weekend mee mochten, want mijn ouders zouden eigenlijk samen mijn zus opzoeken. We waren in de kerstvakantie al op skivakantie geweest, maar toen kon mijn zus niet mee, want die geeft skiles in Zwitserland”, aldus Pennekamp die zich vorige week dus voor een tweede keer richting de Alpen bevond. 

‘Ik ski al vanaf het moment dat ik op mijn benen kon staan’

Skiën is hem niet vreemd en ook het langlaufen heeft Pennekamp sinds enkele jaren onder de knie. “Ik ski al vanaf dat ik twee ben. Vanaf het moment dat ik op mijn benen kon staan, ben ik eigenlijk op ski’s gezet. Frank (Heldoorn, Pennekamp’s coach, red.) stelde een paar jaar geleden voor om te gaan langlaufen. Drie jaar geleden heb ik tijdens het Vasa Sport Noords Festival (een langlaufreis in samenwerking met de Nederlandse Ski Verenging, red.) een week les gehad. Dat was heel leuk en sindsdien ga ik telkens als we op skivakantie gaan, langlaufen”, vertelt Pennekamp. 

Tekst gaat verder onder afbeelding

Pennekamp tijdens een langlauftraining in de sneeuw. (Foto: Aangeleverd)

Positieve coronatest

Pennekamp zou deze winter ook met deze organisatie op reis zou gaan, maar een positieve coronatest gooide op het laatste moment – hij was zelfs al onderweg – roet in het eten. “Gelukkig heb ik nergens last van gehad. Mijn ouders waren wel ziek, maar we hadden allemaal de booster gehad, dus we dachten dat het een effect van de booster was.” Aangezien Pennekamp zich verplicht moest testen om Oostenrijk binnen te komen, ontdekte hij dat hij het virus onder de leden had. 

Alpineskiën en telemarken

Sinds Pennekamp kan langlaufen, is hij meer op de lange latten te vinden dan op de ski’s. “Ik heb eerst Alpineskiën geleerd van mijn vader, dat vond ik altijd heel cool; telemarken – als je helemaal door de benen zakt in de bochten – maakt het extra zwaar en dat vond ik gaaf. Maar deels doordat de pistes steeds drukker werden, ben ik meer gaan langlaufen. Ik neem het ook altijd op met mijn horloge: als je met skiën vier uur weg bent, heb je vaak maar een uur op de ski’s gestaan en verder heb je in de lift gezeten.” Het langlaufen daarentegen is een constante inspanning. 

‘Geen idee hoe ik het daartussen kan doen’

Ondanks zijn langlauf-skills, weet Pennekamp niet echt wat hij kan verwachten van de wedstrijden. “Er doen ook Noren, Russen en Italianen mee; die kunnen vaak goed langlaufen. Je ziet dat veel triatleten uit die landen ook een langlauf verleden hebben. Ik heb eigenlijk geen idee hoe ik het daartussen kan doen. Ik ga het gewoon zien. Ik wil het beste uit mezelf halen en plezier hebben.”

Afstuderen voor het seizoen écht losbrandt

Hoe de rest van het seizoen er precies uit zal zien, weet Pennekamp nog niet. De focus zal in ieder geval weer op de internationale races komen te liggen, maar welke dat worden is nog afhankelijk van de startplekken die beschikbaar zijn. Na Andorra en een trainingsstage in Portugal, die daarna volgt, duikt Pennekamp eerst twee maanden de boeken in om zijn bachelor Bewegingswetenschappen af te ronden. Of hij zich daarna volledig op de sport gaat richten, weet Pennekamp nog niet. “Ik had me eerst bedacht een tussenjaar te nemen, maar er is ook een eenjarige master en ik dacht: ik ben nu 20, dus als ik daar klaar mee ben, zou ik nog jong zat zijn om me vol op triathlon te focussen. En, stel, het wordt niets, dan kan ik gelijk alle kanten op. Dus ik denk dat ik die master er nog achteraan plak; ik vind het studeren sowieso ook leuk.”