Ondanks dat het vertrouwen in Sarissa de Vries als mogelijk winnares van Challenge Riccione vooraf aan de wedstrijd groot was, hield de triatlete zelf het hoofd vooral koel. “Ik wist wel dat het met mijn vorm goed zat, maar andere meiden hebben ook weer een hele winter getraind. Zoals ik voor veel mensen een verrassing was tijdens Challenge Gran Canaria, kon er in Riccione ook een atlete verrassend uit de hoek gaan komen.” Geen van haar concurrentes verraste echter genoeg om De Vries nog van een grandioze overwinning te ontnemen. Er stond vandaag tijdens Challenge Riccione namelijk geen maat op De Vries. We spreken de atlete uitgebreid over deze prachtige zege.

Door een rolling start moest De Vries in het begin van de wedstrijd niet alleen haar armen en benen laten werken, maar ook haar hoofd, om te berekenen hoe ze precies in de race lag. “We startten in groepjes van vijf, dus dat was best wel gek. Ik zat in de eerste groep en daarna vertrok iedere tien seconden een nieuwe groep. Op de terugweg werd ik ingehaald door twee meiden en ik kon aan het wetsuit zien dat het Ilaria Zane en India Lee waren. Ik wist ook dat zij de beste zwemmers zouden zijn.” Het betekende dat Zane een gat van 30 seconden had dicht gezwommen en dat Lee de tien seconden die zij later startte had weggewerkt. “Dat is wel raar, want ik kwam in de kop van de race het water uit, maar lag eigenlijk op 30 seconden achterstand. Dat is mentaal een gekke situatie.”

Grote voorsprong na het fietsen

De Vries liet zich er echter niet door afleiden en deed precies wat ze moest doen: heel hard op de pedalen staan. “Eenmaal op de fiets konden we de Italiaanse (Zane, red.) al snel lossen. Na ongeveer 20 minuten was er een stuk van een paar kilometer dat vals plat omhoog ging. Ik weet wel dat dat mijn ding is; gewoon rechtdoor, in de houding liggen en trappen. Toen heb ik de kop gepakt en op een gegeven moment kwam er een slinger klimmetje. Toen kon ik achterom kijken en zag ik dat ik India Lee had gelost.” In eigen tempo reed De Vries verder, maar er was duidelijk niemand die daar ook maar enigszins aan kon tippen, want met een voorsprong van ruim vier minuten hing de atlete haar fiets terug in de rekken.

Lopen op gevoel

Dankzij deze buffer waande De Vries zich tijdens het lopen veilig. Toch was het pittig: “Het lopen werd nog best wel zwaar, want het was warm. Maar mentaal is het heel fijn om zo’n voorsprong te hebben; je weet dat je gewoon vijf tot tien seconden per kilometer langzamer kan lopen. Maar al kun je rustig aan doen, het wordt alsnog zwaar”, vertelt De Vries, die daarbij aangeeft flink vermoeide benen te hebben. Een afwijkend horloge en slecht werkende hartslagband zorgden ook nog voor een uitdaging tijdens de halve marathon en zo moest De Vries volledig op haar gevoel vertrouwen. “Mijn horloge gaf aan dat ik vijf minuut per kilometer liep. ‘Ik hoop dat het niet waar is’, dacht ik”, lacht De Vries. “Mijn hartslag was ondertussen 63 of 45, dus dat zou ook niet goed zijn. Ik moest dus op gevoel lopen. Gelukkig kon ik bij de keerpunten zien of ik uitliep of dat het gelijk bleef. En ik kreeg via Maarten (Strijbosch, red.) – mijn vriend – de tussentijden door.”

Andere instelling: ‘De druk is weggevallen’

Met een sterke tweede plaats tijdens Challenge Gran Canaria twee weken geleden en nu een overwinning tijdens Challenge Riccione, laat De Vries zien dat er iets met haar trainingen en wedstrijdbenadering bijzonder goed valt. “Ik heb eind 2019 met mijn vriend de beslissing gemaakt dat we er één à twee jaar vol voor zouden gaan, met hem als mijn coach. Daarvoor trainde ik eigenlijk altijd als semi-prof. De voorwaarde was wel dat ik zowel mentaal als fysiek gezond blijf en dat het leuk is…dat we er een avontuur van maken. Met die instelling voel ik gewoon dat de druk is weggevallen.”

‘Ik ben veel meer gaan eten’

De Vries begon zowel van het trainen als racen weer meer te genieten. “En ik ben ook een stuk meer gaan eten”, gaat de atlete verder. “Ik heb altijd een beetje ‘gestruggeld’ met eetproblemen. Maar ik ben nu meer gaan eten en daardoor voel ik dat ik een stuk lekkerder in mijn vel zit. Ik voel me gezonder, heb meer energie en herstel beter van mijn trainingen.” Er is niet één verandering die ervoor heeft gezorgd dat De Vries het beste uit zichzelf naar boven weet te halen, maar het hele plaatje is verbeterd. Ook corona speelde daarin een rol. “Ik heb daardoor ook wat minder gewerkt en dat zorgde dat ik ook weer meer kon herstellen”, legt De Vries uit.