“Ik had niet verwacht dat ik pro waardig was.” Vol verbazing sleepte Diede Diederiks gisteren, tijdens haar debuut als prof triatlete op de langere afstand, een zevende plek binnen bij Ironman 70.3 Dubai. “Mijn debuut als pro voor Nederland is eigenlijk een beetje rommelig verlopen in de voorbereiding, onder andere door corona. Ik werk er ook nog naast, dus ik had niet verwacht dit te kunnen. Bovendien heb ik niet de zwemachtergrond zoals een Ryf, of Simmonds (de winnares en runner-up, red.) óf de ervaring zoals andere pro dames, dus ik lag met zwemmen al hopeloos achter.”
De achterstand die Diederiks in het water opliep, zette ze op de fiets en tijdens het lopen echter ruimschoots recht. “Ik kwam met het zwemmen ook achter te liggen doordat ik niet zo goed ben in open water”, legt ze uit. “En al helemaal doordat ik nog nooit in de zee had gezwommen. Ik heb veel meer gezwommen dan de bedoeling was”, lacht ze. “Een beetje zigzaggend. Dus dat was niet echt pro waardig, maar ik heb het met fietsen en lopen wel goed gemaakt volgens mij.”
‘Pro dames richting de 40 kilometer per uur’
“Het fietsparcours in Dubai is redelijk vlak, maar er zitten toch wel wat hoogtemeters in door viaductjes en bruggen waar je overheen gaat. Op de terugweg heb je woestijnwind waardoor de pro dames richting de 40 kilometer per uur gingen. Met Ryf als uitzondering, want die fietst net zo hard als de mannen”, vertelt Diederiks met opnieuw een lach. Diederiks klokte dan ook een snelle fietstijd van 2:12:32 uur, goed voor een gemiddelde van bijna 41 kilometer per uur.
“Ik heb het meeste alleen gedaan met fietsen. Leanne Fanoy kwam mij op een gegeven moment voorbij. Zij werd een stip op de horizon en dat werkte mentaal motiverend, waardoor ik de laatste kracht er uit kon persen. Ik heb mij verder eigenlijk helemaal aan mijn raceplan gehouden. Het zat goed qua voeding en ik heb de wattages gehaald zoals ik die had getraind, dus dat was fijn.”
Geleende fiets
De fiets zelf liet te wensen over. “Dat was niet ideaal, want ik fiets op de tijdritfiets van Edo van der Meer, mijn zwemcoach. Hij is zo aardig geweest zijn fiets uit te lenen. Je kan je voorstellen dat ik daar niet helemaal op pas, want hij is iets langer. Maar ik ben al lang blij dat ik met een geleende ‘disk wheel’ en tijdritfiets een goed fietsnummer neer kon zetten.”
Diederiks groeide in de race en kwam tijdens de halve marathon – waarvoor ze 1:23:08 uur nodig had – helemaal tot haar recht. “Dat ging echt super lekker. Ik zat goed in de race en het lopen is meestal ook wel mijn onderdeel. Ik heb daar nog wat dames in kunnen halen. Het werd nog spannend met Leanne, die ik in de wisselzone voorbij ben gegaan. Ze is mij achterop gelopen en heeft mij ergens tegen het eind ingehaald voor de zesde plek. Dat was de laatste plek voor prijzengeld, dus dat was voor mij jammer.”
“Wat ik vooral ook mooi vond was dat Leanne Fanoy, die van origine eigenlijk Nederlandse is maar uitkomt voor de Verenigde Arabische Emiraten, zesde werd. Ik zevende en Tessa (Kortekaas, red.) achtste. Zo hadden we drie dames met een Nederlands tintje op mooie plekken in het pro veld.”
Gisteren spraken we Tristan Olij over zijn achttiende plek tijdens Ironman 70.3 Dubai
