Ze ging vanaf het zwemmen aan de leiding, maakte haar voorsprong op de fiets alleen maar groter en ook tijdens het lopen stond er geen maat op haar: de Bermudaanse Flora Duffy won zojuist met overmacht de World Cup in het Italiaanse Arzachena. Rachel Klamer draaide lang mee om het podium, deed op de fiets veel kopwerk in de achtervolgende groep, maar verloor terrein tijdens het lopen. Zij werd uiteindelijk zevende met 1:46 minuut achterstand op Duffy.
De wedstrijd ging over 750 meter zwemmen, 19.3 kilometer fietsen inclusief drie keer een flinke beklimming en tot slot vijf kilometer hardlopen met opnieuw een paar klimmetjes. Het zwemmen werd in ieder geval meteen hard gemaakt door Flora Duffy, want de Bermudaanse atlete sloeg een gaatje op de rest van het veld en kwam dan ook met twaalf seconden voorsprong op de eerste achtervolgster, de Amerikaanse Katie Zaferes, uit het water. Klamer hield goede aansluiting, ging als zevende richting haar fiets, had toen een achterstand van zestien seconden en zat dus prima in de grote, achtervolgende groep.
Toch was het vooral Duffy die zich ook op de fiets liet gelden en niet voornemens was om zich terug te laten pakken door die achtervolgende dames. Direct tijdens de eerste beklimming waren haar intenties duidelijk: ze reed staand en volle bak omhoog en verloor zodoende niks van haar voorsprong. Sterker nog: in de eerste van drie rondes bouwde Duffy haar voorsprong uit tot al 36 seconden op de groep daarachter. Die groep bestond op dat moment uit nog acht dames, waarbij Klamer, Zaferes en de Belgische Claire Michel waarschijnlijk de grootste namen waren.
In de tweede ronde lukte het Duffy opnieuw om haar voorsprong uit te breiden en bij doorkomst in het stadion had ze dan ook een gat van ruim vijftig seconden. De groep daarachter was wel uitgedund, twee dames moesten er af en zelfs Zaferes moest heel even lossen tijdens de beklimming, maar de Amerikaanse vond wel de aansluiting terug. Opvallend was dat Klamer behoorlijk wat kopwerk op zich nam en haar concurrenten soms opriep om haar meer te helpen. Eén ding was zeker: deze dames streden alleen nog om het zilver en brons, want op dit punt van de race was het al vrijwel zeker dat Duffy er met de overwinning vandoor zou gaan.
(tekst gaat verder onder foto)
In de laatste ronde pakte Duffy nog wat voorsprong om uiteindelijk met een paar seconden minder dan een minuut voorsprong aan de afsluitende vijf kilometer te beginnen. Een goede wissel van Klamer zorgde ervoor dat de Nederlandse als tweede aan de run begon, maar alle dames uit haar groep volgden op hooguit twee seconden en dus was alles hier nog mogelijk.
Dat bleek ook snel, want halverwege waren de kaarten anders geschud en dan niet in het voordeel van Klamer. Duffy ging nog steeds riant aan de leiding, had haar voorsprong zelfs uitgebreid tot 1:08 minuut, en werd als eerst gevolgd door de Britse Beth Potter. Daarachter waren het de Franse Leonie Periault, Italiaanse Angelica Olmo, Amerikaanse Zaferes en Italiaanse Verene Steinhauser die volgden. Daar weer een handvol seconden achter kwam Klamer als zevende door.
Uiteindelijk was het dus geen verrassing dat Duffy er met de overwinning van door ging: na 1:00:54 uur kwam ze onbedreigd over de streep. Daarachter werd er nog door vijf dames gestreden om het zilver en brons, dat uiteindelijk naar Potter (+1:11 minuut) en Steinhauser (+1:15 minuut) ging. Klamer verloor in de slotfase nog wat tijd en kwam met een achterstand van 1:46 minuut als zevende over de streep.
Voor de race liet Klamer in een interview met Triathlonlive nog optekenen dat ze haar afgelopen races met gemengde gevoelens heeft ervaren – haar achtste plaats in Hamburg was ‘oké’ terwijl haar zestiende plaats in Karlovy Vary tegen was gevallen – en nu vooral zin te hebben in de race in Italië.
