Het is misschien even zuur dat er geen medaille in zat, vooral omdat het Nederlandse Mixed Relay Team bestaande uit Maya Kingma, Marco van der Stel, Rachel Klamer en Jorik van Egdom zo dichtbij was, maar eigenlijk mogen deze vier atleten alleen maar trots zijn op hun prestatie: ze werden zojuist heel knap vierde tijdens de Olympische Spelen in Tokyo. De wedstrijd werd gewonnen door Groot-Brittannië.
Geschiedenis werd er sowieso al geschreven, want dit was de eerste keer dat de Mixed Team Relay op het programma van de Olympische Spelen stond. Ieder land komt uit met vier atleten en in Tokyo legde iedere atleet 300 meter zwemmen, 6.8 kilometer fietsen en 2 kilometer hardlopen af voordat hij of zij de volgende atleet wegtikte.
Kingma legt prachtige basis voor goede klassering
Prachtig om te zien was het dat Maya Kingma meteen voluit ging, zich niet verschool en de leiding in het water nam. In haar voeten de Britse Jessica Learmonth, die in de laatste meters de leiding overnam en zo ook als eerste uit het water kwam. Kingma zat op dat moment overigens in haar voeten en had dus een perfecte aansluiting in de beginfase van haar heat.
Op de fiets deed Kingma ook meteen wat ze moest doen door aansluiting te vinden in de kopgroep. Samen met Katie Zaferes (Amerika, red.), Learmonth (Groot-Brittannië) en Laura Lindemann (Duitsland) reed de Nederlandse weg van de rest van het veld en werd alvast een eerste solide basis gelegd voor een goede eindklassering. In de wisselzone was hun voorsprong uitgelopen tot een kleine halve minuut op de eerste achtervolgers.
Tijdens de run waren het Learmonth en Zaferes die namens Groot-Brittannië en Amerika het hoogste tempo liepen en een klein gaatje sloegen. Het tempo lag daarmee net iets te hoog voor Kingma en Lindemann, maar in de slotfase liepen zij toch weer terug naar voren en zo kwamen de vier dames vrijwel tegelijkertijd terug om de tweede atleet weg te tikken. Van der Stel werd zo door Kingma weggestuurd in een uitstekende uitgangspositie.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Van der Stel blijft mooi van voren racen
In de tweede heat was het de Duitse Jonas Schomburg die het veld aanvoerde, met de drie andere mannen in zijn voeten. Van der Stel hield perfect aansluiting in vierde positie en bleef dus bij de kopgroep zwemmen. Naast deze twee mannen zaten daar de Amerikaanse Kevin McDowell en Britse Jonathan Brownlee bij.
Op de fiets gebeurde er eigenlijk vrij weinig bijzonders: de vier koplopers bleven goed bij elkaar reden, hielden het tempo hoog en Van der Stel wist dus prima te handhaven. De voorsprong van het groepje op de eerste achtervolgers bleef zo rond de halve minuut schommelen, waarmee Nederland nog steeds in een zetel voor medaillekansen zat.
Tijdens de run was het Brownlee die als eerste weg liep en een gaatje sloeg, als eerst gevolgd door McDowell. Van der Stel en Schomburg verloren wat terrein ten opzichte van de koplopers – niet veel overigens – terwijl van achteren België en Frankrijk in de vorm van Marten van Riel en Dorian Coninx aan een inhaalslag begonnen en wat van hun achterstand goedmaakten.
Brownlee was in ieder geval onnavolgbaar en wisselde met 9 seconden voorsprong op Amerika. Nederland en Duitsland verloren uiteindelijk 22 seconden op de snelste loper, terwijl Frankrijk tot acht seconden tot Van der Stel was genaderd. België zat daar weer een paar seconden achter.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Klamer verliest wat tijd en uitzicht op medaillekans
Tijdens het zwemmen was het Georgia Taylor-Brown die namens Groot-Brittannië aan de leiding bleef en haar voorsprong kon handhaven. Sterker nog, die wist ze uit te breiden tot ruim twintig seconden. Ondertussen had Klamer het juist wat lastiger en zo kwam de Nederlandse samen in een groepje met Amerika, Frankrijk, Duitsland en België.
Op de fiets verloor Klamer – door een net te langzame wissel – helaas ook de aansluiting met Taylor Knibb en Cassandre Beaugrand, die er met z’n tweeën vandoor gingen en dus op positie twee en drie lagen. Niet veel later kon Beaugrand het tempo van Knibb echter niet volhouden, begon ze achterom te kijken en zakte ze weer terug naar achteren naar het groepje met Klamer.
Taylor-Brown begon uiteindelijk met een voorsprong van elf seconden op Knibb aan haar run. Het viertal daarachter, met dus ook Klamer daarbij, kwam op 38 seconden achterstand de wisselzone in. Uiteindelijk begon Klamer van hen als laatste aan haar run.
Helaas voor Nederland was dat een voorbode voor meer tijdverlies voor Klamer tijdens het looponderdeel. Taylor-Brown tikte als eerste de vierde atleet – Alex Yee – weg en had toen een voorsprong van twintig seconden op Amerika. Frankrijk volgde met Vincent Luis als derde (+0:33) en vervolgens wisselden België, Nederland en Duitsland tegelijkertijd op 53 seconden achterstand. Voor Van Egdom betekende dit een bijna onmogelijke opdracht om een medaille veilig te stellen.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Van Egdom strijdt voor plaats net buiten podium, ijzersterk naar vierde plaats
Terwijl Yee zijn voorsprong tijdens het zwemmen behield, was het Vincent Luis die namens Frankrijk naar voren zwom en de aansluiting met Amerika vond. Luis kwam zo samen met Morgan Pearson uit het water, op 18 seconden van Yee. Ondertussen behield Van Egdom ongeveer een minuut achter Yee – dankzij een voor zijn doen geweldig zwemonderdeel – de aansluiting met België (Jelle Geens, red.) en Duitsland (Justus Nieschlag, red.) en was daarmee verwikkeld in een strijd om de posities vier tot en met zes.
Op de fiets werd het echt spectaculair, want met een geweldige versnelling reed Luis niet alleen bij Pearson weg, maar zo kwam hij ook al vrij snel bij Yee terecht en waren er plotsklaps twee leiders. Eenmaal bij Yee probeerde Luis meteen bij hem weg te rijden, in de wetenschap dat Yee één van de snelste, misschien wel dé snelste loper van het veld is. Yee beet echter op zijn tanden en kon in het wiel van de Fransman blijven, terwijl ook Pearson vrij dicht op het tweetal bleef rijden. Deze drie mannen wisselden dan ook nagenoeg gelijk met elkaar. Van Egdom, Nieschlag en Geens volgden op bijna een minuut
Tijdens de run gebeurde direct waar de Fransman en Amerikaan bang voor waren: Yee liep met een moordtempo bij ze weg. Daar veranderde ook niks meer in en terwijl Pearson voorbij ging aan Luis, werden zo de medailles verdeeld.
Groot-Brittannië won de wedstrijd dus. Amerika werd tweede op 14 seconden achterstand en Frankrijk derde op 23 seconden achterstand. Daarachter streed Van Egdom om de posities en dat deed hij ijzersterk: na een mooie sprint liep hij naar een vierde plaats op 53 seconden achterstand. Zo bleef hij net België en Duitsland voor.
