Je kunt ze een beetje vergelijken met diverse voetbalclubs waar jonge voetballers worden opgeleid om later door te stromen naar Ajax en misschien zelfs verder: ZSC Oceanus is een echte opleidingsclub en dat wil het ook zijn. ,,Wij willen dat atleten zichzelf kunnen zijn. Niet bang zijn om een fout te maken en ons als een vereniging zien waar ze mogen leren. Inderdaad, een echte opleidingsvereniging.”
Aan het woord is trainer John Heijsteeg, tegenwoordig trainer en opleidingscoördinator binnen de vereniging én dan trekt hij binnen ZSC Oceanus ook nog eens de kar wat betreft de activiteiten binnen Teamcompetities Triathlon. Afgelopen jaar werd de vereniging binnen de Eredivisie zevende bij de mannen, twaalfde bij de dames en dan was er ook nog een vrouwenteam binnen de 1eDivisie actief en een mannenteam binnen de 3eDivisie. ,,Uitslagen zijn voor ons nooit het belangrijkste en zeker niet de drijfveer. Wij willen niet dat onze atleten een enorme druk voelen. Niemand is meer of minder dan een ander: het gaat om het collectief. Om de compactheid van de groep.”
(tekst gaat verder onder foto)
‘Eén ding is zeker: we hebben hier behoorlijk veel Nederlands Kampioenen voortgebracht’
Het is dan ook mooi hoe namen als Jeffrey Reijnders, Sander Berk, Annika Fangman, Birgit Berk en Menno Koolhaas voorbij komen terwijl Heijsteeg enthousiast de ene na de andere anekdote oplepelt. ,,Bijna al dat soort talenten kwam voort uit onze eigen jeugdopleiding. Neem een Menno; ik heb hem nog net niet in zijn luiers gezien. Eén ding is zeker: we hebben hier behoorlijk veel Nederlands Kampioenen voortgebracht.”
Eén van die Nederlands Kampioenen – meest recent pakte hij de titel OD in 2019 – is dus Koolhaas. De atleet die als klein kind en nog twijfelend tussen voetbal en triathlon begon mee te trainen bij ZSC Oceanus, lange tijd verbonden bleef en vorig seizoen na een avontuur ‘buiten de deur’ weer terugkeerde. ,,Hier is triathlon echt voor mij begonnen. En belangrijker: hier is mijn liefde voor de sport ontstaan en gegroeid. Als jochie mocht ik met allerlei gasten trainen die op het hoogste niveau uitkwamen, waarbij Sander Berk als Olympiër misschien wel het beste voorbeeld is. Ik keek echt tegen dat soort mannen op en wist dat ik dat ook wilde bereiken.”
(tekst gaat verder onder foto)
‘Je mag op je bek gaan; we zijn een vereniging waar atleten mogen leren’
Koolhaas hoopte – en dat hoopt hij overigens nog steeds – altijd veel te bereiken, maar juist bij ZSC Oceanus was dat niet per se nodig. Iets dat hem enorm aantrok: ,,Heel vaak is het zo dat als je een beetje talent hebt, er snel verschillende verenigingen interesse tonen. Bij ons was dat niet zo: John gaf zoveel mogelijk atleten de kans om mee te doen. De kans om eens te proeven aan het hoge niveau van Teamcompetities Triathlon. Ik denk echt dat dit heel belangrijk is voor veel triatleten. Dat je kunt proeven van het hoogste niveau, plat gezegd op je bek mag gaan en daar vooral van leert. Het is prachtig dat iedereen die kans krijgt. Zo is het voor mij natuurlijk ook ooit begonnen.”
Er wordt dus druk gebouwd aan een stevig fundament binnen de vereniging en Heijsteeg is in dat proces zeker een spil. ,,Laatst vroeg iemand mij hoeveel tijd ik daar dan mee bezig ben. ‘Geen idee’, was mijn antwoord. Dat is voor mij totaal niet relevant: het enige dat ik belangrijk vind, is dat jeugd en junioren de kans krijgen zichzelf als atleet te ontwikkelen. Maar ook dat atleten de kans krijgen uit te zoeken wie ze zelf zijn en wat ze als mens willen. Daar hoort ook bij dat er soms verkeerde keuzes worden gemaakt. Ik heb het meer dan eens meegemaakt dat atleten een ander pad kiezen, maar na een tijdje – of soms zelfs een paar jaar – toch weer terugkeren bij ZSC Oceanus. Bij ons staat dan altijd de deur open.”
‘Zonder druk steeg ik boven mezelf uit’
Zo ging het dus ook bij Koolhaas, die in actie kwam voor meerdere verenigingen binnen Teamcompetities Triathlon, maar vorig jaar zijn weg toch weer terugvond naar de club uit Aalsmeer. Bij zijn eerste wedstrijd in het paarse tricot, de Triple-Mix in Rotterdam, won hij direct. ,,Zonder druk steeg ik ineens boven mezelf uit. Nu probeer ik de jongere atleten binnen onze vereniging ook te inspireren om hun grenzen te verleggen. Ik hoop dat ik een voorbeeld voor ze kan zijn en ze kan motiveren om mooie resultaten neer te zetten.”
Het motto van Koolhaas is dan ook om eerst een Eredivisie-wedstrijd te winnen en dan pas verder te kijken. ,,Internationaal hebben we het namelijk over een heel ander niveau. We zijn een opleidingsploeg en dat moeten we ons altijd blijven beseffen. We hoeven niet ten koste van alles te winnen. Het is leuk als je wint, maar het is niet álles.”
‘Op zoek naar nieuwe prikkels’
Niet per se alles winnen dus, maar vooral ontwikkelen. In dat licht is het niet verwonderlijk dat ZSC Oceanus altijd op zoek is naar nieuwe manieren om te trainen en handige samenwerkingen. ,,Zo doen we bijvoorbeeld aan ‘horizontaal trainen’, waarbij we triatleten, waterpoloërs en zwemmers van onze vereniging zoveel mogelijk samen laten optrekken. Daarnaast zoeken we aansluitingen waarmee we onze sporters kunnen versterken. Onze dames werken nu bijvoorbeeld nauw samen met Ronald Stolk en worden getraind, opgeleid en begeleid door het CORE Triathlon Team. Zo zoeken we altijd extra prikkels.”
Veel geld is daar niet per definitie voor nodig. ,,Wij hebben geen grote budgetten, maar namens het team en de trouwe sponsoren geven we onze atleten wel de ervaring mee om op het hoogste Nederlandse niveau te racen. Een hoge klassering is nooit een doelstelling voor ons, maar uiteraard vormen ze wel de krenten uit de pap. Ik voel me bijna gezegend als ik me besef dat ik met deze mooie groep mensen mag samenwerken.”
