Maya Kingma heeft zich zojuist weer doen gelden, want tijdens de World Triathlon Championship Finals ging de Nederlandse ervandoor met een grandioze zesde plaats. In een rechtstreeks duel versloeg ze veel favorieten, maar legde ze het na een eindsprint wel af tegen Katie Zaferes (4e) en Taylor Spivey (5e). De wedstrijd werd gewonnen door Taylor Knibb, op wie werkelijk geen maat leek te staan. In haar eentje reed de Amerikaanse bij een grote groep dames weg, pakte minuten voorsprong en gaf haar koppositie ook niet meer uit handen. Knibb won de race na 1:54:47 uur. Periault en Duffy werden tweede en derde, op respectievelijk iets minder en iets meer dan een minuut achterstand.

Het zwemonderdeel werd aanvankelijk bepaald door de Braziliaanse Vittoria Lopes, die halverwege en met de rest van het veld in haar voeten als eerste aan haar landlap begon. In de tweede en laatste zwemronde trok de Braziliaanse nog steeds lekker door, al was het de Amerikaanse Taylor Knibb die vlak voor het einde voorbij aan haar ging en zo ook als eerste richting de wisselzone mocht. Dat deed ze na 18:42 minuut. Kingma zat er van start tot eind goed bij, kwam als vijfde uit het water en had toen een achterstand van zes seconden. Na haar tegenvallende zwemonderdeel tijdens de Olympische Spelen in Tokyo, was dit ongetwijfeld een fijne opsteker voor de Nederlandse.

In de wisselzone volgde ook nog eens een geweldige wissel voor Kingma en zo lukte het haar om al meteen op de fiets in een kopgroepje van drie te komen, overigens met maar een hele kleine voorsprong op de achtervolgende groepen. Dat kopgroepje bleef niet lang in stand, want Knibb reed al na een kilometer op volle kracht weg om solo aan de leiding te gaan. Extra knap: dat deed ze op een stuk waar geklommen werd en dus reed ze puur op kracht weg bij de rest van het veld.

Daarachter vormde een groep van tien dames, met daarbij dus ook Kingma. De Nederlandse had niet de minste dames rond haar rijden, want in de achtervolgende groep reden ook Flora Duffy, Taylor Spivey, Kirsten Kasper, Katie Zaferes, Vittoria Lopes, Laura Lindemann, Sophie Coldwell, Natalie van Coevorden en Leonie Periault. Grootste afwezigen op dit moment waren de Britse dames Non Stanford, Beth Potter en Vicky Holland, die al op meer dan een minuut achterstand reden.

Ondanks de sterke dames in de achtervolgende groep – en het bijzonder vele kopwerk dat Kingma daar verrichtte – was het toch Knibb die haar voorsprong wist uit te breiden. En niet te zuinig ook, want iedere fietsronde, de dames moesten er acht afleggen, kwam ze met een grotere voorsprong door. Na veertig kilometer had ze haar voorsprong uitgebreid tot maar liefst 2:44 minuut. Daarmee deed de Amerikaanse iets wat op papier bijna onmogelijk lijkt, maar toonde ze vooral haar topvorm. Eén ding was zeker, Kingma had op de fiets veel kopwerk verricht en dus werd het spannend wat ze tijdens de run nog over zou hebben.

Wat dat betreft waren de voortekenen goed, want net als de eerste wissel ging het ook in T2 voortvarend voor Kingma: na een razendsnelle omschakeling naar het lopen verliet ze als eerste vrouw uit de achtervolgende groep, de tweede wisselzone. Na ongeveer een kilometer werd ze – ondanks een klein gaatje dat ze in de eerste meters pakte – wel bijgehaald door onder andere Duffy, Periault, Coldwell, Spivey en Lindemann. Alleen Duffy en Periault liepen vervolgens weg en dus kwam Kingma, na 2.5 kilometer hardlopen, samen met Coldwell, Spivey en Lindemann door op een vijfde plaats. Daarbij hadden ze 2:29 minuut achterstand op Knibb.

Vervolgens gebeurde er veel tijdens de run – ook al was het Knibb die redelijk onbedreigd naar de zege kon lopen – en was het vooral opvallend dat Periault in staat was een gaatje te slaan op Duffy, die respectievelijk tweede en derde lagen met nog zo’n vier kilometer te gaan. Ook in het groepje daarachter was het spannend, want Spivey, Kingma, Coldwell en Lindemann liepen zij aan zij. Kingma oogde fris in haar gezicht en liep ogenschijnlijk makkelijk. Dat was ook wel nodig, want in de strijd om een derde plaats binnen de World Triathlon Championship Rankings was het noodzaak voor Kingma om Spivey in ieder geval achter zich te laten.

Met nog 2.5 kilometer begon Spivey ineens flink te versnellen, maar Kingma gaf geen kick en volgde prima. Lindemann was de eerste dame die er af moest en zo waren het achter Knibb, Periault en Duffy dus uiteindelijk nog drie dames die enig zicht hadden op een podiumplaats: Spivey, Kingma en Coldwell. Lang nam Kingma geen genoegen met die verhoudingen, want een paar honderd meter later was het de Nederlandse die zich liet gelden, voorbij ging aan Spivey en het tempo nog maar eens opvoerde. Dat ging ten koste van Coldwell, die niet meer kon volgen. Ondertussen was het wel Zaferes die ineens wat nieuwe kracht gevonden leek te hebben en angstaanjagend dichtbij Kingma en Spivey kwam.

Uiteindelijk werd de race dus door Knibb gewonnen, die vandaag echt van een andere planeet leek te komen. Periault liep naar een prachtige tweede plaats, net iets minder dan een minuut achter Knibb. Daar weer kort achter pakte Duffy het brons.

Ondertussen bleef Kingma in een bloedstollende strijd met de twee Amerikaanse dames verwikkeld, want Spivey bleef haar volgen en ook Zaferes sloot aan. Uiteindelijk kwam het tot een eindsprint, maar daar moest Kingma haar meerdere erkennen in Zaferes, die vierde werd, en ook Spivey, die vijfde werd. Kingma werd desalniettemin knap zesde.

World Championship Series Rankings: Duffy fenomenaal, Kingma zakt naar vierde plaats

Ondanks haar zesde plaats in Edmonton, zakt Kingma wel in de definitieve World Rankings: met 3161 punten sluit ze dit geweldige seizoen af als vierde. Flora Duffy wint de World Championship Series met 3861 punten en geldt nu als de meest succesvolle vrouwelijke triatleet in de geschiedenis. Taylor Knibb is tweede met 3486 punten, Taylor Spivey derde met 3239 punten. Achter Kingma wordt de top tien gevuld door Sophie Coldwell, Katie Zaferes, Leonie Periault, Laura Lindemann, Non Stanford en Alice Betto.

Taylor Knibb oppermachtig. (Foto: 3athlon.nl / Kevin Mackinnon)