De jeugd heeft de toekomst. Hoe mooi is het dan ook om ieder jaar weer al die talentvolle jongeren aan de start te zien van de verschillende triathlons door heel het land. Hard getraind, gefocust en met de wil om te winnen. Juist om deze jeugd een extra podium te geven, spreken wij de komende weken met een behoorlijk aantal van hen. We hebben het met hen over de sport, het trainen, de combinatie met school en soms ook de lastige keuzes. We kijken naar de in hun ogen mooiste wedstrijden, maar ook naar de minder mooie kanten. Eerder spraken we al met Niels van Lanen, Mauro Dieters, Olaf Jan Bosscher, Willemijn Fuite, Hugo Overmeen, Luna de Bruin, Barbara de Koning, Mael Plasschaert, Robin Dreyling, Joost Friderichs en Maud en Puck Oudeman. Vandaag geven de zusjes Tamar en Merel Veltman een kijkje in hun leven als triatleet.
,,Ik denk dat ik een jaar of acht was toen ik begon met triathlon”, vertelt de 17-jarige Tamar. ,,Dus zo’n negen jaar geleden. Toen begon ik eens in de week mee te trainen bij TVA, de Triathlon Vereniging Almere. Niet op schema, maar gewoon gaan wanneer je wilde.” De twee jaar jongere Merel begon rond dezelfde leeftijd: ,,Eigenlijk begonnen we direct nadat we ons zwemdiploma hadden gehaald.”
‘Tenzij ze heel irritant is natuurlijk’
Met een moeder die werkzaam is bij de Nederlandse Triathlonbond en een vader bij fietsmerk Giant is het niet heel verwonderlijk dat de zusjes voor triathlon kozen. De voordelen van het beoefenen van dezelfde sport ontdekten ze eigenlijk later pas, vertelt Tamar: ,,Eerst trainden we niet zoveel samen. Maar nu zit Merel – net als ik – bij het RTC dus kunnen we steeds meer samen doen.” Of dat bevalt? ,,Niks aan”, lacht Merel. ,,Nee, juist super leuk”, gaat ze verder. ,,Vroeger maakten we soms ruzie, maar nu eigenlijk nooit meer.” Alhoewel…Bijna nooit meer dan. ,,Tenzij ze heel irritant is natuurlijk”, grapt Tamar.
Mooiste prestaties
,,Ik denk dat dat mijn laatste jaar bij de jeugd was”, antwoordt Tamar als we haar vragen naar haar mooiste prestaties. ,,Toen heb ik met Luna samen het circuit gewonnen. Afgelopen seizoen was ik het meest trots op mijn zevende plaats tijdens de ETU Cup in Alanya en mijn twaalfde plaats bij de elite op het NK Sprint.” Ondanks deze mooie prestaties later in het seizoen, begon het voor Tamar minder voortvarend: ,,Ik was de hele winter eruit geweest door een enkelblessure en bleef er maar last van hebben. Daardoor vielen de eerste paar wedstrijden ook en beetje tegen. Ik kwam ook van de jeugd – waar ik veel won – en dan ga je naar de junioren en is het vanzelfsprekend moeilijker. Dat het slecht ging was hartstikke verklaarbaar, maar het was wel demotiverend; ik trainde, maar kon niet echt resultaat zien.” Gelukkig voor Tamar is dat nu achter de rug: ,,Ik heb nu een goede winter achter de rug en merk dat ik heel veel zin heb in het seizoen doordat alles lekker gaat.”
Merel blikt met mooie herinneringen terug op een wedstrijd aan het einde van het seizoen van 2019: ,,Ik ben Nederlands Kampioen Duathlon geworden vorig jaar, dus dat was zeker wel één van mijn hoogtepunten. Het NK Triathlon was heel vet, want daar kwam ik vooraan het water uit en hadden we een grote kopgroep (Merel werd vierde, red.). Maar het hele seizoen ging eigenlijk super; ik werd ook derde in het circuit.” Tamar sluit zich daar helemaal bij aan. ,,Merel is echt heel erg vooruit gegaan”, verklaart ze trots.
Grote droom: ‘Dat lijkt mij heel cool’
Met een grote droom of doel voor de toekomst houden de zusjes zich nog niet heel veel bezig. Ze focussen zich vooral op komend seizoen, vertelt Tamar: ,,Ik zou mij dit seizoen graag kwalificeren voor het EK Jeugd.” Daarvoor vertrekt ze al vroeg naar het buitenland: ,,Ik heb mij aangemeld voor Quarteira (Portugal, red.) op 4 en 5 april. Die geldt als kwalificatiewedstrijd voor het EK Junioren. En ik wil graag Kitzbühel (Oostenrijk, red.) doen als kwalificatiewedstrijd voor het EK Jeugd.” Ergens lonkt daarna toch ook een grotere droom: ,,Als je heel erg vooruit kijkt, heb ik altijd nog wel een beetje een Olympische droom. Ik volg al die WTS atleten en dat ziet er zo gaaf uit dat wereldje. Dat lijkt mij heel cool.”
,,Ik ben volgend seizoen nog één jaar jeugd, dus ik zou nog wel wat willen winnen”, antwoordt Merel als we haar vragen naar haar doel. ,,En ik wil vooral door blijven groeien natuurlijk. Daarna zou ik ook wel ETU wedstrijden willen doen.” Tamar heeft al wat wedstrijden in het buitenland mogen doen en dat ziet Merel dus ook wel zitten: ,,Ik had volgend seizoen eigenlijk al wel junior willen zijn, maar het is ook wel goed dat ik nog jeugd ben.” Tamar: ,,Ja, en ik mag steeds lekker naar het buitenland natuurlijk. Maar we gaan nu wel samen naar Mallorca (voor een trainingsstage met de RTC’s, red.) en Merel mocht voor het eerst mee een week naar Sittard in de kerstvakantie. Normaal kan ik dan lekker een weekje alleen van huis; dat heb je af en toe nodig”, grapt Tamar. ,,Nu is Merel er altijd bij”, lacht ze plagend. Merel: ,,Maar ik val haar niet lastig hoor!”
(tekst gaat verder onder foto)
School
De zusjes combineren de vele trainingsuren nog met de middelbare school. Tamar: ,,Ik zit in de vijfde van het VWO en Merel drie MAVO. We zijn beiden van school gewisseld; we zaten eerst niet op een LOOT school en nu wel.” Het zorgde dat Merel een niveau moest zakken, maar na haar eindexamen hoopt ze alsnog de HAVO af te maken. ,,Ik mocht over naar de HAVO, maar op de LOOT school was geen plek. Op de HAVO ging alles ook best moeizaam, dus ben ik MAVO gaan doen. Nu is het allemaal wel makkelijker.”
De LOOT school bevalt sowieso goed: ,,Het is wel fijner, want we mogen gym uren gewoon overslaan en er zijn best wat vakken die we niet hoeven te volgen.” Het vraagt veel van een 17-jarige om zowel op school als in triathlons goede prestaties neer te kunnen zetten. Tamar: ,,Vooral het eerste deel van dit jaar is het niet super goed gegaan met school – ook niet dramatisch slecht – maar het kan nog wel beter. Mijn plannen is iets minder goed dan bij anderen misschien; dat probeer ik te verbeteren.”
‘Ik vond het fietsen toen echt niet leuk’
Of het soms wel eens moeilijk is gemotiveerd te blijven? ,,Vier jaar geleden heb ik dat een paar keer gehad; dat ik even geen zin had”, aldus Merel. ,,Ik vond het fietsen echt niet leuk. Maar sinds ik weer zin heb in het fietsen – dat kwam begin vorig seizoen ineens – wordt ik steeds beter en zie ik een grote vooruitgang.” Helemaal overtuigd van triathlon was Merel daarvoor ook niet, vertelt Tamar: ,,Merel wist heel lang niet of ze wel triathlon wilde doen of alleen lopen. Ik denk dat ze het inmiddels wel weet.”
Grote voorbeeld
Binnen de triathlon is Rachel Klamer toch wel de grootste inspiratiebron voor Tamar en Merel. ,,Als ik kijk buiten Nederland, dan vind ik Katie Zaferes wel heel gaaf om te zien racen. En ik ben Mathieu van der Poel fan”, verklaart Tamar en even later ook Merel. ,,Als ik naast triathlon iets anders wil proberen, lijkt veldrijden mij ook heel leuk. Het WK veldrijden staat wel aan op mijn verjaardag. En als Mathieu het WK dan niet wint, dan ben ik echt chagrijnig”, aldus Tamar.
